استروئید خوراکی یا تزریقی – کدام بهتر است؟
سوالی که ذهن بسیاری از ورزشکاران را درگیر کرده این است که استروئید خوراکی بهتر است یا استروئید تزریقی؟ در این نوشته این موضوع را به دقت بررسی می‌کنیم و استروئیدهای مختلف را با هم مقایسه می‌کنیم.
به عنوان مثال، آیا می‌توانید توضیح دهید که وینسترول و ترنبولون دقیقا چه تفاوت‌هایی با هم دارند و از چه جهاتی منحصر به فرد هستند؟ در مورد اکساندرولون و دیانابول چطور؟
در این نوشته ما به طور خاص به دنبال تفاوت استروئیدها هستیم تا به شما کمک کنیم تصمیم درستی بگیرید.
این نوشته فقط برای افزایش آگاهی مخاطبان است و مصرف هیچ دارویی را تبلیغ نمی‌کند.
بیایید نگاهی به استروئیدهای خوراکی در مقابل استروئیدهای تزریقی بیندازیم. ما سعی می‌کنیم شما را از خطرات احتمالی آنها آگاه کنیم و همچنین نحوه مصرف آنها به صورت اصولی و مناسب را به شما توضیح دهیم.
فهرست مطالب
استروئیدها چه چیزی هستند؟
برای شروع، ما به طور خلاصه به بررسی داروهای افزایش دهنده عملکرد خواهیم پرداخت.
علوم زیادی در ایجاد و استفاده از استروئیدها دخیل است و ما حتی نمی‌توانیم اصول اولیه را فقط با یک مقاله پوشش دهیم، به همین دلیل است که می‌خواهیم آن را تا جایی که می‌توانیم برای شما ساده‌تر تشریح کنیم.
استروئیدها اساساً ترکیبات مصنوعی آزمایشگاهی هستند که به گونه‌ای طراحی شده‌اند که عملکرد هورمون‌های طبیعی بدن را تقلید می‌کنند.
در واقع، هر استروئید آنابولیک آندروژنی که در حال حاضر وجود دارد بر پایه تستوسترون است. تستوسترون یک هورمون آندروژنی بسیار آنابولیک است که به طور طبیعی در بدن انسان یافت می‌شود.
آنابولیک به این معنی است که باعث رشد عضلات می‌شود و یک محیط عضله‌سازی در بدن ایجاد می‌کند.
آندروژنیک نیز به این معنی است که ویژگی‌های سلامت جنسی دارد. بنابراین می‌تواند به میل جنسی، تعداد اسپرم، باروری و تحرک اسپرم و غیره کمک کند. (عجله نکنید، این مسئله ممکن است مشکل ساز شود).
وقتی مردم به پزشک مراجعه می‌کنند. گاهی اوقات برای آنها استروئید تجویز می‌شود و در استفاده از آنها تردید دارند زیرا نگران این هستند که یک شبه ۵۰ کیلوگرم عضله به دست آورند. نیازی به گفتن نیست که اینطور نیست!
در واقع، AAS یا استروئیدهای آنابولیک-آندروژنیک، کاملاً با استروئیدهای تجویز شده توسط پزشکان متفاوت هستند. موارد تجویز شده توسط پزشکان اغلب کورتیکواستروئید هستند که اثرات کورتیزول را در بدن تقلید می‌کند. از قضا کورتیزول در واقع کاتابولیک (عضله‌سوز) است. بنابراین استفاده از این استروئیدها برای ساخت عضله معادل خوردن ۱۰۰۰۰ کالری پیتزا در روز برای کاهش چربی بدن است 🙂
افراد از AAS به دلایل مختلف استفاده می‌کنند. اغلب:
- عضله سازی
- سوزاندن چربی
- افزایش سرعت ریکاوری
- افزایش انرژی و استقامت
- بهبود عملکرد ورزشی
- افزایش سطح قدرت
AAS (استروئید آنابولیک-آندروژنیک) انواع مختلفی دارد. و ما نمی‌توانستیم هر کدام را با جزئیات زیاد توصیف کنیم زیرا باید تمام روز اینجا مشغول خواندن باشید.
با این حال، یک نکته مهم این است که استروئیدها را می‌توان از طریق تزریق مصرف کرد. یا می‌توان آنها را به سادگی به صورت خوراکی مصرف کرد. آیا هر دو یکسان هستند؟ متاسفانه خیر!
برخی از استروئیدها را می‌توان به صورت خوراکی یا تزریقی مصرف کرد، اما در بیشتر موارد، با هم متفاوت هستند.
هر دو خطرناک هستند، هر دو مزایای منحصر به فرد خود را دارند.
و هر دو باید به شکل صحیح و با رعایت تمام جوانب استفاده شوند، مهم نیست که چه باشد.
استروئید خوراکی چیست؟
برای پاسخ به این سوال که استروئید خوراکی یا تزریقی کدام بهتر است باید ابتدا استروئیدهای خوراکی را بررسی کنیم.
استروئیدهای خوراکی عمدتاً به شکل قرص/کپسول در دسترس هستند. این‌ها به طور کامل، همراه با مایعات (احتمالا آب) و در حالت ایده آل همراه با غذا برای جذب بهتر بلعیده می‌شوند. (منظور از بلعیدن این است که نباید آن را بجوید).
برخی از استروئیدهای خوراکی نیز به شکل مایع در دسترس هستند. یعنی به شکل شربت یا قطره خوراکی.
در حال حاضر بیش از ۳۰ نوع استروئید خوراکی در دنیای بدنسازی رایج است. (البته در ایران معمولا گزینه‌های کمتری در دسترس است). با توجه به این تنوع نسبتا بالا، احتمالا برای انتخاب بهترین استروئیدهای خوراکی دچار سردرگمی شوید. اما جای نگرانی نیست؛ زیرا در ادامه همه چیز را به شما توضیح خواهیم داد.
اگر برای یافتن استروئیدهای خوراکی گشتی در اینترنت زده باشید، به احتمال زیاد با این موارد روبرو شده‌اید:
- اکساندرولون (آناوار)
- وینسترول (استانازول)
- دیانابول (متان)
- اکسی متولون (آنادرول)
- تورینابول
- هالوتستین (فلوکسی مسترون)
البته استروئیدهای خوراکی بیشتری وجود دارد. اما پرکاربردترین آنها محدود به لیست بالا می‌شود. از بین موارد ذکر شده در بالا برخی نسبتا خوب و برخی بسیار خطرناک و مضر هستند.
من توصیه می‌کنم تا حد امکان سراغ اکسی متولون و هالوتستین نروید؛ زیرا می‌توانند بسیار خطرناک مشکل‌ساز باشند.
اما اکساندرولون، وینسترول، دیانابول و تورینابول می‌توانند طبق شرایط بدنی و اهداف شما، کاربرد داشته باشند. در ادامه توضیحات بیشتری در رابطه با این چهار استروئید به شما خواهم گفت.
اکساندرولون
اکساندرولون یکی از ایمن‌ترین استروئیدهای موجود در دنیاست. تا حدی که علاوه بدنسازی در پزشکی نیز مصرف می‌شود و همچنین بانوان نیز می‌توانند با رعایت نکات لازم و پایین نگه داشتن دوز مصرف، از اکساندرولون استفاده کنند. البته اگر بیماری‌های زمینه و مشکلات کبدی یا کلیوی دارید باید احتیاط کنید.
برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد اکساندرولون، توصیه می‌کنم بهترین دوره‌های ترکیبی اکساندرولون و همچنین مقاله مدت زمان تست دوپینگ اکساندرولون را مطالعه کنید.
آناوار معمولا در دوره‌های چربی‌سوزی برای جلوگیری از ریزش عضلات (عضله‌سوزی) استفاده می‌شود. مصرف آن برای افزایش حجم نمی‌تواند به اندازه استروئیدهای قدرتمند مثل دکا دورابولین، تستوسترون و ترنبولون موثر نیست.
وینسترول
وینسترول که با نام استانازول نیز شناخته می‌شود بدنسازان حرفه‌ای و با تجربه را به یاد چربی‌سوزی و کات‌های عمیق عضلانی می‌اندازد و این بی دلیل نیست.
این استروئید خوراکی تأثیر بسیار چشمگیری در چربی‌سوزی دارد و ظاهری خشک و سفت به عضلات ورزشکار می‌بخشد.
هشدار: وینسترول جزو استروئیدهای C17-aa است. این یعنی متابولیسم آن کبدی است و به این اندام حیاتی بدن فشار زیادی وارد می‌کند. از این رو باید در کنار آن از داروهای محافظت از کبد مثل لیو۵۲ استفاده کنید.
اگر دچار مشکلات کبدی هستید و یا قبلا سابقه آن را داشته‌اید، شاید بهتر باشد از وینسترول دوری کنید.
به یاد داشته باشید که اگر هدف شما افزایش حجم عضلات و یا افزایش وزن است، استانازول به هیچ وجه گزینه مناسبی برای شما نیست. این استروئید به طور خاص برای چربی‌سوزی و کات به کار می‌رود.
گاهی اوقات مشاهده می‌کنیم که ورزشکاران وینسترول را با این هدف در دوره حجم قرار می‌دهند که افزایش حجم عضلات خشک و با کمترین افزایش چربی باشد. در نگاه اول این کار می‌تواند موثر و مناسب باشد. اما بهتر است برای کسب حجم عضلانی خشک در دوره حجم روی رژیم غذایی مناسب و تمرینات ورزشی صحیح تمرکز کنید. زیرا اولا این کار اصولی‌تر بوده و دوما از عوارض جانبی وینسترول در امان هستید.
دیانابول
تقریبا تمام بدنسازان با دیانابول آشنا هستند و اگر آن را مصرف نکرده باشند، حداقل نام آن را شنیده‌اند.
دیانابول با نام متان (یا متاندینون) نیز شناخته می‌شود. این استروئید خوراکی تاثیرات بسیار چشمگیری در افزایش حجم و وزن دارد. (به ویژه در اولین دوره مصرف)
شاید با خواندن خط بالا وسوسه شده باشید که دیانابول را امتحان کنید. اما عجله نکنید. چند نکته منفی در مورد این استروئید مشهور وجود دارد:
- عوارض جانبی نسبتا زیاد (به ویژه برای کبد)
- عدم ماندگاری نتایج و از دست دادن بخش زیادی از حجم کسب شده
- احتباس آب شدید و بی‌کیفیت بودن حجم به دست آمده (حالت پف کرده)
- وجود نمونه‌های تقلبی بسیار زیاد
من به هیچ وجه مصرف دیانابول به عنوان ترکیب اصلی دوره را توصیه نمی‌کنم. اما شاید گاهی اوقات (باز هم تکرار می‌کنم گاهی اوقات) طبق شرایط موجود بخواهید دیانابول را در چند هفته ابتدایی دوره حجم (مثلا ۴ هفته) قرار دهید تا نتایج دوره سریع‌تر ایجاد شود.
تورینابول
شاید نام این استروئید را نشنیده باشید و اطلاعات کافی و درست در مورد آن نداشته باشید. تورینابول یکی از جالب‌ترین استروئیدهاست. چرا؟ در ادامه توضیح خواهم داد.
تورینابول می‌تواند به پروتئین SHBG متصل شود که از اتصال پروتئین به آن جلوگیری می‌کند؛ در نتیجه تستوسترون آزاد بیشتری وجود خواهد داشت. در واقع، تورینابول کاری می‌کند که تستوسترون آزاد خون شما افزایش پیدا کند و بدن بتواند به شکل بهینه‌تری از تستوسترون استفاده کند. این یعنی رشد عضلانی بیشتر!
مسئله آن‌جا جذاب‌تر می‌شود که با قرار دادن تورینابول در هر دوره استروئید (حجم/کات/قدرت) می‌توانید نتایج دوره را چندین برابر کنید. زیرا توانایی بدن برای استفاده از تستوسترون رو افزایش می‌دهد. (نکته مهم: ترکیب اصلی دوره باید تستوسترون باشد تا تورینابول نتایج دوره را افزایش دهد).
استروئید تزریقی چیست؟
هدف اصلی از این مقاله این بود که بررسی کنیم استروئید خوراکی یا تزریقی؟ کدام بهتر است. پس در اینجا باید با استروئیدهای تزریقی بیشتر آشنا شویم تا بتوانیم نتیجه‌گیری بهتری داشته باشیم.
گروهی از استروئیدها (بخش بزرگی از آنها) به شکل تزریقی و در اکثر اوقات تزریق داخل عضله (IM) استفاده می‌شوند.
از جمله مزیت‌های استروئیدهای تزریقی می‌توانیم به موارد زیر اشاره کنیم:
- عوارض جانبی کمتر (کبدی، گوارشی و …)
- میزان جذب بالاتر
- اثرگذاری بیشتر
- نیمه عمر طولانی‌تر
- تنوع بیشتر
- و …
بهتر است هرکدام از موارد بالا را به طور خلاصه بررسی کنیم.
عوارض جانبی کمتر
استروئیدهای خوراکی معمولا از نوع C17-aa هستند و این یعنی باید در کبد پردازش و جذب شوند. این فرآیند فشار زیادی را به کبد تحمیل می‌کند. همچنین ماهیت داروهای خوراکی می‌تواند منجر به مشکلات گوارشی شود.
اما استروئیدهای خوراکی این مشکلات را ندارند و در نتیجه عوارض جانبی کلی آنها می‌تواند کمتر باشد. (البته نحوه مصرف خیلی مهم است).
میزان جذب بالاتر
جالب است بدانید که معمولا بخش زیادی از داروهای خوراکی از بدن دفع می‌شود و تنها بخش اندکی از آن به طور موثر جذب می‌شود.
به عنوان مثال استروئید خوراکی مثل تستوسترون آندکانوات (آندریول) تنها ٪۲۵ یا کمتر جذب می‌شود.
اما استروئیدهای تزریقی چون به طور مستقیم وارد جریان خون می‌شوند میزان جذب موثر بسیار بیشتری دارند.
اثرگذاری بیشتر
همانطور که گفتیم، میزان جذب استروئید تزریقی بیشتر از نوع خوراکی است. از طرف دیگر طبق نمونه‌های موجود در بازار، مشخص است که فرم‌های تزریقی اثرگذاری بهتر و بیشتری دارند.
نیمه عمر طولانی‌تر
نیمه عمر یک دارو یعنی تا چه مدت زمانی پس از مصرف در بدن فعال باشد. مثلا وقتی می‌گوییم نیمه عمر ترنبولون استات حدود ۳ روز است؛ یعنی پس از یک بار تزریق، تقریبا تا ۳ روز در بدن فعال است و اثر می‌گذارد. (این را با مدت زمان تست دوپینگ استروئیدها اشتباه نگیرید).
تنوع بیشتر
اگر کمی با بازار استروئیدها (داخل یا خارج فرقی ندارد) آشنا باشید، به راحتی متوجه می‌شوید که استروئیدهای تزریقی بسیار متنوع‌تر هستند.
برای هر هدفی (حجم/کات/قدرت) می‌توانید چندین و چند استروئید تزریقی بیابید و براساس شرایط و اهداف بهترین مورد را انتخاب کنید.
اما استروئیدهای خوراکی در مقایسه با تزریقی‌ها تعداد محدودتری دارند.
و حالا معایب استروئید تزریقی:
- نحوه مصرف کمی دشوار (تزریق)
- احتمال آبسه در محل تزریق
- درد ناحیه تزریق
- نیاز به رعایت دقیق اصول بهداشتی
- دیدگاه بد جامعه نسبت به این نوع استروئید
انواع استروئیدهای تزریقی
با توجه به این که هدف شما دقیقا چه چیزی باشد، می‌توانیم استروئیدهای تزریقی مختلفی را به شما معرفی کنیم.
همین ابتدا باید یک هدف را به طور اصلی و اولویت مشخص کنید. یعنی نمی‌شود بگویید افزایش حجم و چربی‌سوزی همزمان. درست است که می‌توانید حجم خشک عضلانی کسب کنید اما نمی‌شود به طور همزمان و کاملا حرفه‌ای هم چربی‌سوزی کنید و هم عضله‌سازی. (چرا؟ چون برای عضله‌سازی باید کالری مازاد مصرف کنید و برای کاهش چربی باید کالری دریافتی را منفی کنید. این دو با هم تداخل دارند)
حالا که هدف اصلی شما مشخص شد، می‌توانید طبق راهنمایی‌های زیر عمل کنید.
اگر هدف شما افزایش حجم است : بهترین استروئیدهای افزایش حجم خشک عضلانی
برای چربی سوزی و کات : بهترین استروئیدهای دوره کات و چربی سوزی به همراه نحوه مصرف
اگر شما یک خانم هستید و تصمیم به مصرف استروئید برای چربی سوزی گرفته‌اید: بهترین و بدترین استروئیدها برای زنان
استروئید خوراکی یا تزریقی – مدت زمان تست دوپینگ
یک نکته مثبت در مورد استروئیدهای خوراکی این است که مدت زمان کوتاه‌ترین در تست دوپینگ مشخص می‌شوند. (حداقل در مقایسه با تزریقی‌ها)
نتیجه‌گیری و جمع‌بندی
حالا می‌رسیم به سوال اصلی یعنی این که استروئید تزریقی یا استروئید خوراکی؟ کدام بهتر است؟
در مورد هر دو نوع خوراکی و تزریقی توضیحات کامل و جامعی را ذکر کردیم و با در نظر گرفتن این توضیحات حالا می‌توانید تصمیم بگیرید که فرم خوراکی استروئید برای شما بهتر است یا تزریقی.
اما من نظر شخصی خودم را می‌گویم. در اینجا کاری با عقاید و دیدگاه مردم جامعه نسبت به استروئیدهای تزریقی ندارم. من وقتی به طور منطقی به این موضوع نگاه می‌کنم، برای ورزشکاران حرفه‌ای و نیمه‌حرفه‌ای رشته بدنسازی استروئید تزریقی را مناسب‌تر می‌دانم. به دلایل زیر:
- اثرگذاری بسیار بیشتر
- حرفه‌ای‌تر بودن
- عوارض جانبی کمتر (البته تمام استروئیدها نه)
- امکان طراحی دوره‌های حرفه‌ای‌تر
- تنوع بیشتر برای انتخاب استروئیدها براساس هدف ورزشکار
- و …
البته اگر شما در رشته ورزشی فعالیت دارید که تست دوپینگ اجرا می‌شود بهتر است کلا به سراغ استروئیدها نروید چون ممکن است به راحتی باعث مثبت شدن تست دوپینگ شما و سایر تبعات آن شود. با این حال اگر اصرار به مصرف این دسته از داروها دارید، احتمالا نمونه‌های خوراکی برای شما مناسب‌تر هستند. (زیرا مدت زمان تست دوپینگ کوتاه‌تری دارند).
آن‌چه که در بخش نتیجه‌گیری و جمع‌بندی گفته شد، نظر شخصی من است. شاید نظر شما با من متفاوت باشد. خوشحال می‌شوم نظرات خودتان را در بخش دیدگاه‌های انتهای همین مطلب با من در میان بگذارید.
