هالوتستین (فلوکسی مسترون) برای افزایش قدرت،‌ فواید و نحوه اجرای دوره

وقتی صحبت از قوی‌ترین استروئیدها باشد، هالوتستین (فلوکسی مسترون) یکی از مواردی است که باید در صدر لیست قرار بگیرد! هالوتستین یک استروئید بسیار قوی است اما کاربردهای بسیار خاص و مشخصی دارد و به همین دلیل در بدنسازی به اندازه سایر استروئیدها محبوب نیست.

هالوتستین برای افزایش قدرت به طور قابل توجهی برتر از سایر استروئیدهاست. به همین دلیل میان ورزشکاران رشته‌های قدرتی محبوب‌تر است. در حالی که بسیاری از استروئیدها به ورزشکار مقداری افزایش قدرت نیز می‌دهند، توانایی هالوتستین در افزایش قدرت بسیار بیشتر است. اما در ادامه خواهیم دید که این مزیت مثبت (افزایش شدید قدرت) با برخی جنبه‌های منفی نیز همراه است و باعث شده که بدنسازان تمایل چندانی به مصرف فلوکسی مسترون نداشته باشند.

این نوشته فقط برای افزایش آگاهی مخاطبان است و مصرف هیچ دارویی را تبلیغ نمی‌کند.

هالوتستین چیست؟

هالوتستین (یا همان فلوکسی مسترون) یک استروئید آنابولیک خوراکی مشتق از تستوسترون با قدرت آنابولیک بسیار قوی است. اما با این وجود، در مقایسه با سایر استروئیدها، در میان بدنسازان محبوبیت زیادی ندارد؛ زیرا برای اهداف بدنسازها (توسعه توده عضلانی) خیلی موثر نیست. در واقع هالوتستین هیچ کمکی به افزایش حجم و وزن نمی‌کند.

مطمئنا هالوتستین هنوز هم مزایای بسیار خوبی دارد که بسته به اهداف شخصی برای برخی از بدنسازان و ورزشکاران مناسب است. این استروئید فعالیت آروماتاز ندارد (یعنی به استروژن تبدیل نمی‌شود) از این رو برای اهداف کات و چربی‌سوزی مناسب به شمار می‌رود. زیرا باعث احتباس آب و ژنیکوماستی نخواهد شد.

مانند تمام استروئیدها، فلوکسی مسترون دارای نکات منفی نیز هست و مهم‌ترین آن‌ها خطر سمیت کبدی و خواص آندروژنی بسیار قوی آن است. این باعث می‌شود هالوتستین یکی از چالش برانگیزترین استروئیدها در رابطه با عوارض جانبی آندروژنیک باشد.

توصیه می‌کنم عوارض جانبی استروئیدهای آنابولیک را مطالعه کنید تا با عوارض جانبی آندروژنیک بیشتر آشنا شوید.

فواید هالوتستین

از نظر تئوری،‌ خواص آنابولیک هالوتستین حدودا ۱۹ برابر قوی‌تر از تستوسترون است. این می‌تواند برای ورزشکاران ناآگاه یا مبتدی در مصرف استروئید، گمراه‌کننده باشد. نباید تصور کنید قوی‌تر بودن خواص آنابولیک هالوتستین یعنی رشد عضلانی بیشتر؛ زیرا فلوکسی مسترون در عمل نمی‌تواند این سطح از خاصیت آنابولیک را به بدن انسان منتقل کند!

مقدار بسیار کمی از خاصیت آنابولیک هالوتستین در بدن ایجاد می‌شود. در عوض این خواص آندروژنی این استروئید است که بسیار قابل توجه است و در واقع ۸.۵ برابر قوی‌تر از تستوسترون است. به همین دلیل است که عوارض جانبی آندروژنیک در اثر مصرف هالوتستین بسیار شدیدتر از سایر استروئیدها مثل تستوسترون خواهد بود.

با در نظر گرفتن این عوامل می‌توانیم به فواید و اثرات احتمالی که فردی با مصرف هالوتستین تجربه می‌کند، نگاهی بیندازیم:

استقامت و انرژی

افزایش قدرت مهم‌ترین و مطلوب‌ترین اثر هالوتستین است. اغلب اوقات این تنها دلیلی است که بدنسازان استفاده از فلوکسی مسترون را انتخاب می‌کنند. افزایش شدید قدرت و انرژی عمدتا به دلیل تأثیر هالوتستین بر عملکرد گلبول‌های قرمز خون است.

این افزایش قدرت به هر ورزشکاری کمک می‌کند تا عملکرد خود را به سطوح جدیدی برساند. اما به طور کلی پرخاشگری را افزایش می‌دهد و این اغلب آن را برای پاورلیفترها، ورزشکاران رزمی و در کل افرادی که نیاز به قدرت تهاجمی دارند،‌ مناسب می‌کند.

چربی‌سوزی

اگرچه هالوتستی به طور خاص برای اهداف چربی‌سوزی و کات به کار نمی‌رود، اما با این حال می‌تواند به از بین بردن چربی‌ها کمک کند. اما دقت کنید این اثر تنها در صورتی دیده می‌شود که قبل از مصرف آن نیز واقعا چربی نسبتا کمی داشته باشید (درست مانند مسترون).

کسانی که درصد چربی بالایی داشته باشند، بسیار بعید است که با مصرف هالوتستین شاهد کاهش چربی و تغییر فرم بدنی باشند.

پرخاشگری

در حالی که پرخاشگری اغلب به عنوان یک عارضه جانبی منفی در نظر گرفته می‌شود، ممکن است برخی افراد آن را یک مزیت بدانند! برای مثال این می‌تواند به پاورلیفترها و مبارزان کمک کند تا انگیزه بیشتر و عملکرد بهتری داشته باشند. پس اگر بتوانید پرخاشگری ناشی از هالوتستین را تحت کنترل خود بگیرید و آن را فقط در مسابقه و ورزش بروز دهید، یک مزیت نیز محسوب می‌شود.

با این حال، کسانی که در حالت عادی نیز مشکلات خلقی یا عصبانیت دارند، باید توجه داشته باشند که ممکن است با مصرف فلوکسی مسترون کنترل پرخاشگری و عصبانیت از دستشان خارج شده و وارد سایر جنبه‌های زندگی شود.

توصیه می‌کنیم مصرف هالوتستین را با دوز پایین شروع کنید و در صورتی که مشکلی وجود نداشت، دوز مصرف را به طور تدریجی افزایش دهید.

قبل از مسابقه

یکی از معدود موارد مصرف هالوتستین، در مرحله پیش از مسابقات است. در این مرحله، رژیم غذیی بسیار محدود و سخت می‌شود. فلوکسی مسترون می‌تواند عبور از این شرایط سخت را آسان‌تر کند.

البته مصرف هالوتستین در قبل از مسابقه، برای ورزشکاران عادی و آماتور نتیجه‌ای ندارد. در واقع تنها بدنسازانی که به سطح آمادگی بسیار خوبی رسیده‌اند و درصد چربی خیلی کمی دارند، می‌توانند با مصرف هالوتستین نتایج مثبتی در کاهش بیشتر توده چربی کسب کنند.

دوز مصرف هالوتستین (فلوکسی مسترون)

بسیاری از استروئیدها تطبیق‌پذیری زیادی در دوزها به شما می‌دهند و به ورزشکاران حرفه‌ای‌تر اجازه می‌دهند که دوز مصرف را به سطوحی افزایش دهند که مزایای بسیار زیادی کسب کنند.

اما وقتی صحبت از هالوتستین می‌شود، دیگر اینطور نیست. قدرت هالوتستین به قدری زیاد است که ما را محدود می‌کند و نباید دوز مصرف آن از یک مقدار معین تجاوز کند. انجام این کار خطرات بسیار زیادی برای سلامتی و به ویژه کبد و کلسترول به همراه دارد.

علاوه بر این، در مورد مدت زمان ایمن مصرف هالوتستین (طول دوره)، صرف نظر از دوز انتخاب شده، محدود هستیم.

در ادامه برخی از نمونه‌های رایج دوز هالوتستین و استفاده از آن آورده شده است. به یاد داشته باشید این اطلاعات فقط برای افزایش آگاهی شما هستند. اجرای عملی آن‌ها به هیچ عنوان توصیه نمی‌شود.

دوز مصرف هالوتستین برای ورزشکاران مبتدی، نیمه‌حرفه‌ای و حرفه‌ای

مصرف هالوتستین به هیچ وجه به ورزشکارانی که سابقه چندانی در مصرف استروئیدها ندارند یا حتی سابقه متوسطی دارند، توصیه نمی‌شود؛ زیرا هم مزایای محدودی دارد و هم عوارض جانبی آن شدید و خشن است!

اما برای آن‌دسته از مبتدیانی که تصمیم قطعی به مصرف هالوتستین گرفته‌اند، مطمئن‌ترین دوز مصرفی بین ۱۰ تا ۲۰ میلی‌گرم در روز است. حتی دوز پایین در حد ۱۰ میلی‌گرم می‌تواند نتایج بسیار قابل توجهی داشته باشد. طول دوره مصرف نیز برای یک ورزشکار مبتدی نباید از ۲ هفته تجاوز کند. بله تنها ۲ هفته!

ورزشکاران نیمه‌حرفه‌ای هم می‌توانند نتایج عالی را از دوز ۱۰ تا ۲۰ میلی‌گرم در روز کسب کنند. اما برخی ممکن است برای افزایش قدرت و عملکرد، تا ۳۰ میلی‌گرم در روز مصرف کنند. هنگام مصرف دوز ۳۰ میلی‌گرم، حتما باید سلامت کبد و کلسترول را به دقت کنترل کنید؛ زیرا احتمال سمی شدن کبد بسیار زیاد است.

ممکن است ورزشکاران حرفه‌ای‌تر وسوسه شوند که هالوتستین را با دوز بیشتر مصرف کنند تا اثرات آن بیشتر شود. اما این راه درست یا ایمن برای این استروئید نیست. ۴۰ میلی‌گرم در روز، بیشترین دوز ممکن برای مصرف هالوتستین است. البته مصرف این دوز به هیچ عنوان توصیه نمی‌شود زیرا احتمال بروز عوارض جانبی کبدی شدید وجود دارد.

حتی ورزشکاران حرفه‌ای که سابقه زیادی در مصرف استروئید دارند، با مصرف تنها ۲۰ میلی‌گرم هالوتستین در روز،‌ نتایج آن را مشاهده خواهند کرد. اما اگر قبلا از هالوتستین استفاده کرده‌اید و با اثرات آن آشنا هستید،‌ باز هم فضای کمی برای افزایش دوز وجود دارد. یعنی تنها تا ۴۰ میلی‌گرم در روز.

اصلا مهم نیست که چقدر حرفه‌ای و باسابقه هستید، مصرف بیش از ۴۰ میلی‌گرم در روز توسط هرشخصی، برای کبد بسیار خطرناک است.

نحوه صحیح مصرف هالوتستین و زمان‌بندی درست

به لطف نیمه عمر نسبتا طولانی برای یک استروئید خوراکی، یعنی حدود ۹.۵ ساعت، دوز روزانه هالوتستین را می‌توان را به دو قسمت تقسیم کرد و در دو نوبت در روز مصرف کرد.

هدف این است که سطح استروئید را در خون ثابت نگه دارید تا حداکثر نتایج ممکن را کسب کنید.

صرف نظر از دوزی که تصمیم به مصرف آن می‌گیرید، اثرات قوی فلوکسی مسترون بر کبد و کلسترول حکم می‌کند که این استروئید را فقط برای مدت زمان بسیار کوتاه مصرف کنید تا از بروز مشکلات بسیار جدی سلامتی جلوگیری کنید.

مصرف تنها ۲ هفته هالوتستین برای کسب نتایج عالی کافی است. حداکثر مدت مصرف هالوتستین ۶ هفته است اما به هیچ وجه توصیه نمی‌شود که طول دوره را تا این حد افزایش دهید.

دوز مصرف هالوتستین برای زنان

هالوتستین فعالیت آندروژنی بسیار قوی دارد. پس این استروئید اصلا برای زنان مناسب نیست؛ زیرا حتی در دوز‌های پایین نیز می‌تواند منجر به بروز صفات مردانه شود (تقریبا قطعی است).

به دلیل عدم استفاده از فلوکسی مسترون توسط ورزشکاران زن، اطلاعاتی در مورد دوز و نحوه صحیح مصرف این استروئید برای زنان در دسترس نیست.

توصیه اکید و مهم: اگر شما یک ورزشکار زن هستید،‌ به هیچ وجه استروئید هالوتستین را مصرف نکنید! بهترین و بدترین استروئیدها برای زنان را بخوانید.

دوره هالوتستین

هالوتستین به عنوان یک استروئید بسیار قدرتمند به ویژه در بخش آندروژنیک، تطبیق‌پذیری (توانایی افزایش دوز) زیادی ندارد. این باعث می‌شود که در نحوه مصرف آن در طول دوره استروئید بسیار محدود باشیم.

از آن‌جایی که هالوتستین اثرات آنابولیکی بالایی ندارد، از آن به عنوان ترکیب آنابولیک اصلی و اولیه دوره استفاده نمی‌شود.

هالوتستین تولید طبیعی تستوسترون توسط بدن را سرکوب می‌کند؛ بنابراین نباید آن را به تنهایی مصرف کنید. باید در کنار آن یک فرم تستوسترون و با دوز نسبتا بالا مصرف کنید. (البته در مصرف تستوسترون زیاده روی نکنید!).

در نهایت، اثرات سمی شدید فلوکسی مسترون روی کبد، باعث می‌شود که مجبور باشیم آن را فقط مدت کوتاهی در دوره استروئید بگنجانیم.

حتما در کنار استروئیدهای مضر برای کبد، از داروهای محافظت از کبد مثل لیو۵۲ استفاده کنید.

در ادامه، چند نمونه دوره هالوتستین برای سطوح مختلف ورزشکاران معرفی کرده‌ایم. به یاد داشته باشید که این دوره‌ها فقط به عنوان نمونه هستند و اجرای عملی آن‌ها توصیه نمی‌شود. نحوه اجرای دوره استروئید باید طبق شرایط بدنی،‌ اهداف و ژنتیک ورزشکار تعیین شود. شما می‌توانید با مربی مشورت کنید.

دوره هالوتستین – سطح مبتدی

گفتیم هالوتستین تولید تستوسترون توسط بدن را سرکوب می‌کند و کاهش می‌دهد. پس باید در کنار آن یک استروئید بر پایه تستوسترون نیز مصرف کند تا هم از نتایج آن بهره‌مند شوید و هم از افت سطح تستوسترون جلوگیری کنید.

مصرف تستوسترون انانتات با دوز ۳۰۰ تا ۴۰۰ میلی‌گرم در هفته می‌تواند افزایش وزن و حجم خوبی به ورزشکاران مبتدی در مصرف استروئید بدهد. همچنین با مصرف فلوکسی مسترون در کنار آن، افزایش قدرت و انگیزه لازم برای انجام تمرینات را خواهید داشت.

در حالی که تستوسترون انانتات را می‌توانید به مدت ۱۲ هفته مصرف کنید، هالوتستین تنها باید ۲ الی ۴ هفته ابتدایی دوره مصرف شود.

سطح نیمه‌حرفه‌ای

در این دوره ۱۲ هفته‌ای، استروئید معروف دکا دورابولین به دوره افزوده می‌شود. دکا یکی از استروئیدهایی است که آروماتیزه نمی‌شود (یعنی به استروژن تبدیل نمی‌شود). بنابراین ورزشکار می‌تواند بدون نگرانی از احتباس آب، دستاوردهای خوبی از دوره کسب کند.

تستوسترون در این دوره به عنوان یک ترکیب حمایتی و با دوز نسبتا کم مصرف می‌شود تا از افت سطح تستوسترون جلوگیری شود؛ زیرا دکا و هالوتستین تولید تستوسترون طبیعی توسط بدن را سرکوب می‌کنند.

در کل ۱۲ هفته، تستوسترون (ترجیحا انانتات) هفته‌ای ۱۰۰ میلی‌گرم، دکا ۴۰۰ میلی‌گرم در هفته مصرف می‌شود. همچنین هالوتستین فقط به مدت ۴ تا ۶ هفته ابتدای دوره با دوز ۳۰ میلی‌گرم در روز مصرف می‌شود.

دوره حرفه‌ای هالوتستین

ورزشکاران بسیار حرفه‌ای که سابقه طولانی مصرف استروئید دارند و با جوانب مختلف آن آشنایی کامل دارند، ممکن است بخواهند هالوتستین را در چند هفته پایانی دوره قرار دهند تا به حداکثر سفتی و خشکی عضلات برسند.

البته بدنسازان بسیار حرفه‌ای ممکن است ترجیح بدهند که ترنبولون استات را به دوره اضافه کنند.

تستوسترون پروپیونات یا هر استر تستوسترون، به عنوان ترکیب حمایتی برای جلوگیری از افت سطح تستوسترون در این دوره قرار می‌گیرد.

طول کل دوره ۱۰ هفته بوده و تستوسترون باید در تمام مدت با دوز ۱۰۰ میلی‌گرم در هفته و ترنبولون با دوز ۲۰۰ الی ۳۰۰ میلی‌گرم در هفته مصرف شود. هالوتستین فقط در ۴ هفته پایانی و با حداکثر دوز ۴۰ میلی‌گرم در روز مصرف می‌شود.

اجرای عملی این دوره‌ها به هیچ وجه توصیه نمی‌شود و فقط برای افزایش آگاهی ورزشکاران است.

استک و ترکیب کردن هالوتستین با سایر استروئیدها

هالوتستین استروئیدی است که حتما باید با حداقل یک نوع تستوسترون استک (ترکیب) شود. زیرا باعث سرکوب شدید تستوسترون طبیعی بدن می‌شود. بنابراین، ساده‌ترین و پایه‌ترین دوره هالوتستین باید شامل تستوسترون باشد.

افرادی که از هالوتستین برای کات و بخشیدن ظاهر خشک به عضلات استفاده می‌کنند متوجه خواهند شد که قرار دادن این استروئید در کنار ترنبولون نتایج خیلی خوبی دارد. با این حال باید انتظار داشته باشید که عوارض جانبی نیز به اندازه فواید، شدید باشد!

نتایج و اثرات هالوتستین

اگر شما یک بدنساز هستید،‌ بعید است که هالوتستین یک استروئید با اولویت بالا برای گنجاندن در دوره باشد. در واقع، بسیاری از بدنسازان معمولی ترجیح می‌دهند به هیچ وجه از آن استفاده نکنند. در عوض برای افرادی که اهداف متفاوت دارند (مثل پاورلیفترها)، ممکن است نتایج آن بیشتر از مضرات و نکات منفی آن باشد.

این دارو به طور خاص و ویژه باعث افزایش قدرت و پرخاشگری می‌شود. در حالی که باعث تغییرات چندانی در فرم بدنی نمی‌شود. با توجه به این که این استروئید باعث احتباس آب و افزایش وزن نمی‌شود،‌ ممکن است یک ترکیب مناسب برای قبل از مسابقات محسوب شود.

زمان تشخیص هالوتستین در تست دوپینگ حدود ۲ ماه است. از آن‌جایی که فلوکسی مسترون معمولا برای ورزشکاران مسابقه‌ای پرکاربردتر است، باید بسیار احتیاط کنید که آیا آزمایش دوپینگ انجام می‌شود یا خیر!

عوارض جانبی هالوتستین

هنگامی که صحبت از عوارض جانبی بالقوه این استروئید می‌شود، دو نگرانی اصلی وجود دارد. یکی این که هالوتستین یک آندروژن بسیار قوی است (در واقع احتمالا قوی‌ترین استروئید آندروژنیک است). دوما این که تاثیر مخرب و سمیت زیادی روی کبد دارد.

در ادامه مهم‌ترین عوارض جانبی که در دوره مصرف هالوتستین باید مراقب آن‌ها باشید آورده شده است:

عوارض جانبی آندروژنیک

با توجه به این که رتبه آندروژنی این استروئید بسیار بالا است، جای تعجبی نیست که عوارض جانبی آندروژنیک آن نیز بسیار شدید باشد.

آکنه،‌ ریزش موی سر و رشد موهای بدن همگی از اثرات معمول آندروژنیک هستند. اگر فردی مستعد ریزش مو یا آکنه باشد،‌ تقریبا به طور قطع با مصرف هالوتستین دچار این مشکلات خواهد شد.

اثرات آندروژنیک برای زنان نیز بسیار شدید است و مطمئنا منجر به مشکلاتی مانند رشد موهای بدن و دو رگه شدن صدا می‌شود. این عوارض جانبی باعث می‌شود که مصرف فلوکسی مسترون برای هیچ زنی مناسب نباشد. (حتی در دوزهای پایین).

عوارض جانبی استروژنیک

یک مزیت خوشایند هالوتستین این است که آروماتیزه نمی‌شود. در نتیجه احتمال بروز عوارض جانبی استروژنیک (مانند احتباس آب و ژنیکوماستی) خیلی کم است.

پرخاشگری

به طور کلی این باور کلیشه‌ای وجود دارد که استروئیدها باعث پرخاشگری و افزایش خشونت می‌شوند. این مسأله لزوما در مورد تمام استروئیدها صادق نیست،‌ اما هالوتستین واقعا این مشکل را ایجاد می‌کند!

اثرات فوق‌العاده آندروژنیک هالوتستین نه‌تنها منجر به قدرت بدنی بیشتر، بلکه افزایش پرخاشگری نیز می‌شود. افرادی که طبیعت آرام دارند،‌ این پرخاشگری را در جهت افزایش قدرت یه سالن ورزشی یا رینگ مسابقه می‌برند. در حالی که کسانی که به طور عادی نیز شخصیت عصبانی و پرخاشگر دارند، ممکن است با افزایش پرخاشگری در زندگی روزمره دچار مشکل شوند.

سمیت کبدی

هرکسی که مشکلات کبدی دارد به هیچ وجه نباید از هالوتستین استفاده کند. حتی افرادی که کبد سالم دارند نیز باید مصرف آن را به کمتر از یک ماه محدود کنند. این به این دلیل است که یک استروئید C17-aa بوده و برای کبد سمی است. اما در مقایسه با سایر استروئیدهای سمی برای کبد مثل دیانابول و وینسترول، سمیت هالوتستین بیشتر است.

در حین استفاده از هالوتستین، کبد بسیار تحت فشار قرار می‌گیرد و نمی‌ةوان از آن اجتناب کرد. برای به حداقل رساندن خطر آسیب دائمی باید اقدامات لازم را انجام داد:

• عدم مصرف همزمان سایر استروئیدهای خوراکی با هالوتستین
• عدم استفاده از استروئیدهای خوراکی تا ۲ ماه بعد از قطع مصرف هالوتستین
• عدم نوشیدن مشروبات الکلی در طول دوره
• استفاده از داروهای محافظت از کبد
• کوتاه کردن طول دوره
• عدم مصرف دوزهای زیاد از این دارو

به یاد داشته باشید که هالوتستین احتمالا سمی‌ترین استروئید برای کبد است و نباید این مسأله را نادیده بگیرید.

کلسترول و فشار خون بالا

هالوتستین احتمالا باعث کاهش سطح کلسترول خوب (HDL) و افزایش سطح کلسترول بد (LDL) می‌شود. این منجر به افزایش خطر تصلب شرایین (گرفتگی عروق) و حمله قلبی می‌شود. بسیاری از استروئیدها با سطوح مختلف چنین خطراتی دارند،‌ اما هالوتستین یکی از شدیدترین آن‌ها است؛ زیرا تأثیر آن روی کبد است که به تنظیم کلسترول کمک می‌کند.

هالوتستین علاوه بر تأثیر منفی بر کلسترول، می‌تواند باعث افزایش فشار خون نیز شود. هر دو اثر کلسترول و فشار خون دلایل مهمی هستند که نشان می‌دهند چرا استفاده طولانی مدت آن هرگز توصیه نمی‌شود و دوره نباید بیشتر از چند هفته طول بکشد.

هر کسی که مشکلات مربوط به کلسترول یا فشار خون دارد باید از مصرف هالوتستین به طور کلی اجتناب کند. حتی افرادی که هیچ مشکلی ندارند، باید در طول دوره فلوکسی مسترون، به طور منظم کلسترول،‌ فشار خون و آنزیم‌های کبدی را بررسی کنند.

سرکوب تستوسترون طبیعی بدن

هالوتستین با سطح بالایی از سرکوب تستوسترون همراه است. این استروئید،‌ تولیدی طبیعی تستوسترون توسط بدن را تا حد زیادی کاهش می‌دهد و یا حتی ممکن است به طور کامل متوقف کند.

مصرف‌کنندگان هالوتستین باید یک استروئید برپایه تستوسترون را به دوره اضافه کنند تا سطح این هورمون در حالت نرمال حفظ شود. در غیر این صورت با مجموعه‌ای از مشکلات جسمی و روانی مواجه خواهید شد.

پس از اتمام دوره، برای بازیابی عملکرد طبیعی تستوسترون در سریع‌ترین زمان ممکن و جلوگیری از افت ناگهانی سطح تستوسترون یک دوره پاکسازی (PCT)‌ نیاز است. نولوادکس و HCG کمک زیادی به پاکسازی می‌کنند. ممکن است نیاز باشد طول دوره پاکسازی را ۶ هفته در نظر بگیرید (یک پاکسازی نسبتا طولانی).

پاکسازی (PCT) بعد از دوره هالوتستین

برای تحریک تولید مجدد تستوسترون طبیعی توسط بدن، باید بعد از دوره هالوتستین یک پاکسازی مناسب اجرا کنید. هالوتستین اثر سرکوب‌کنندگی شدیدی روی تستوسترون دارد. بنابراین باید با محدود کردن طول دوره و دوز مصرف از آسیب به HPTA (محور بیضه هیپوتالاموس هیپوفیز) جلوگیری کنید. زیرا چنین آسیبی می‌تواند بازگرداندن تستوسترون به حالت نرمال را دشوار یا حتی غیرممکن کند.

زمان شروع پاکسازی به سایر ترکیباتی که در کنار هالوتستین مصرف کرده‌اید نیز بستگی دارد. یک پروتکل استاندارد این است که ترکیبی از نولوادکس و HCG به مدت ۶ هفته استفاده کنید. (شاید ترکیبات دیگری نیز نیاز باشد).

این کار زمان کافی را برای تحریک عملکرد تستوسترون فراهم می کند و به شما کمک می‌کند تا دچار افت شدید سطح تستوسترون نشوید. (اگر سطح تست بدن افت کند، نه‌تنها تمام دستاوردهای دوره را از دست می‌دهید، بلکه بدن تمایل به ساخت چربی پیدا کرده و دچار عوارض جانبی متعدد می‌شوید).

در پایان دوره PCT باید اطمینان حاصل کنید که بدن شما دوباره تستوسترون را به صورت طبیعی به اندازه کافی تولید می‌کند. بهتر است برای این امر، یک آزمایش هورمونی بدهید.

سوال‌های رایج در مورد هالوتستین

جمع‌بندی و سخن پایانی

کاربرد اصلی هالوتستین، افزایش قابل توجه قدرت است. این استروئید دارای طیف گسترده‌ای از اثرات مفید نیست و استفاده یا فواید بسیار محدودی برای اکثر افراد از جمله بدنسازان دارد.

کاربرد اصلی آن برای مردانی است که به قدرت بدنی بسیار بالا نیاز دارند. مثل پاورلیفترها، مبارزان و سایر مسابقات ورزشی نیازمند قدرت.

برای بدنسازان، هالوتستین به اندازه سایر استروئیدها مفید نیست.