۵ جایگزین برای استروئید : شبیه‌ترین مکمل‌ها به استروئید آنابولیک

استروئیدهای آنابولیک امروزه به طور فزاینده‌ای محبوب شده‌اند. با این حال، به دلیل عوارض جانبی احتمالی، شاید بخواهید از جایگزین‌های استروئید استفاده کنید. در این نوشته ما ۵ مورد از بهترین جایگزین‌های استروئید را به شما معرفی می‌کنیم.

استروئیدها اثرات قوی آنابولیک (عضله سازی) و لیپولیتیک (چربی سوزی) دارند. دلیل محبوبیت آن‌ها نیز همین است.

یکی از اصلی‌ترین استروئیدها، تستوسترون است و با افزایش این هورمون باعث اثرات قابل توجه مثل افزایش حجم عضلات یا چربی‌سوزی می‌شود. بنابراین، در تئوری، اگر یک مکمل بتواند به میزان قابل توجهی سطح تستوسترون را به همان میزان استروئیدها افزایش دهد، نتایج آنها را نیز تقلید می‌کند.

با این حال، انجام این کار نیز مشابه با استروئیدها عوارض جانبی به همراه خواهد داشت. اصلا فرقی ندارد که شما چطور سطح تستوسترون را افزایش دهید. در اصل بالا بودن سطح تستوسترون عوارض جانبی دارد.

بنابراین، برای تجربه نتایج استروئیدها، مصرف‌کنندگان باید اقدامات لازم برای جلوگیری از عوارض جانبی را انجام دهند و آمادگی لازم را داشته باشند.

با این حال، اگر کسی مایل به کسب دستاوردهای کمتر، اما با عوارض جانبی قابل تحمل‌تر باشد. مکمل ها (یا ترکیبات) خاصی وجود دارند که می‌توانند کمک کنند.

توجه: در این مقاله به مکمل‌هایی که نتیجه کم دارند یا بی‌نتیجه هستند نمی‌پردازیم. مکمل‌هایی معرفی می‌کنیم که واقعا موثر هستند.

۱. سارم ها (SARMs)

SARM ها (تعدیل کننده‌های انتخابی گیرنده آندروژن) تلاش پزشک‌ها برای ایجاد یک ترکیب آنابولیک برتر نسبت به استروئیدها است. (عوارض جانبی کمتر)

سارم با اتصال به گیرنده آندروژن و در نتیجه افزایش سطح تستوسترون کار می‌کند، اما با انتخاب بافت منحصر به فرد.

بنابراین، در تئوری، SARM ها اثرات آنابولیک استروئیدها را تکرار می‌کنند، اما بدون عوارض جانبی. مانند هیپرتروفی پروستات، فشار خون بالا یا آسیب کبدی.

متأسفانه، در عمل، SARM ها می‌توانند عوارض جانبی شدیدی ایجاد کنند که نه تنها ممکن است برابر با استروئیدهای آنابولیک باشد. بلکه از سطح سمیت آن‌ها نیز فراتر می‌روند.

این فرضیه مطرح شده است که SARM ها خطرناک‌تر از استروئیدهای آنابولیک هستند.

دکتر O’Connor همچنین مشاهده کرده است که SARMها اثرات مضری بر کلسترول HDL (لیپوپروتئین با چگالی بالا) دارند و در عین حال باعث آسیب متوسط ​​به HPTA (محور هیپوتالاموس-هیپوفیز-بیضه) می شوند. که منجر به سرکوب موقت (و در عین حال قابل توجه) تستوسترون می شود.

علاوه بر این، اثرات مثبت SARM ها ممکن است خفیف باشد، با افزایش اندکی در هیپرتروفی عضلانی در تحقیقات بالینی (2). در یک مطالعه، کاربران SARM 1-1.5 کیلوگرم وزن بدون چربی در یک دوره 4-6 هفته ای به دست آوردند.

بدنسازان معمولا SARM ها را به صورت آنلاین یا از افرادی که می‌شناسند خریداری می‌کنند. وضعیت قانونی SARM ها تا حدودی یک منطقه خاکستری است. زیرا آن‌ها برای تحقیقات شیمیایی قانونی هستند، یعنی دادن آنها به موش‌ها و نظارت بر نتایج. با این حال، استفاده از آنها برای اهداف بدنسازی برای انسان عملا غیرقانونی است.

فواید سارم

• افزایش قابل توجه حجم عضلات و چربی‌سوزی
• بالا بردن سطح قدرت

معایب سارم‌ها

• غیرقانونی بودن
• عوارض جانبی نسبتا بالا
• برخی نمونه‌ها به صورت غیراستریل تولید شده‌اند
• به اندازه استروئیدها قوی نیستند

توصیه می‌کنم مقالات زیر را در مورد سارم‌ها بخوانید:

• بهترین سارم‌ها برای بدنسازان مبتدی
• سارم کاردارین
• سارم تزریقی در بدنسازی؟!

۲. ترکسترون (Turkesterone)

ترکسترون یک ecdysteroid است که هورمون استروئید طبیعی موجود در گیاهان و حشرات است.

بنابراین، این معادل گیاه/حشره تستوسترون در انسان است. از آنجایی که ترکسترون را می توان به طور طبیعی استخراج کرد، بدنسازان نیازی به نگرانی در مورد از دست دادن “وضعیت طبیعی” خود ندارند. همچنین خرید آن 100% قانونی است و توسط هیچ فدراسیون ورزشی منع نشده است.

از نظر تحقیقات، ترکسترون دارای ویژگی های آنابولیک استثنایی است.

مطالعه ای که توجه همه را به خود جلب کرد توسط Syrov, V. N. در سال 2000 انجام شد. او در حال آزمایش اثرات آنابولیک فیتواکدیستروئیدهای مختلف و استرانابول‌ها در موش‌های صحرایی نر بود و دریافت که ترکسترون افزایش وزن بیشتری نسبت به دیانابول ایجاد می کند.

وقتی بفهمید که ترکسترون باعث افزایش وزن بدون چربی می‌شود، این نتایج حتی بیشتر چشمگیر می‌شود. در مقابل دیانابول که باعث احتباس آب قابل توجهی می‌شود.

با این حال، از آنجایی که این مطالعه بر روی حیوانات انجام شده است، برخی نسبت به ترکسترون شک دارند تا زمانی که در انسان‌ها مؤثر واقع شود.

ترکسترون هنوز از نظر بالینی روی انسان آزمایش نشده است، بنابراین با تحقیقات محدود نمی‌توان دانست که آیا ترکسترون می‌تواند اثراتی شبیه استروئید در بدنسازان طبیعی ایجاد کند یا خیر.

به طور تجربی، کسانی که از مکمل ترکسترون استفاده کرده‌اند، نتایجی را تا ۵.۵ کیلوگرم (در بهترین حالت)، و هیچ نتیجه قابل مشاهده (در بدترین حالت) گزارش کرده‌اند. بنابراین، نتایج روی ترکسترون می‌تواند به کیفیت مکمل و اینکه آیا روی بدن ورزشکار پاسخگو هست یا خیر، بستگی دارد.

ترکسترون به گیرنده آندروژن متصل نمی‌شود و از کاهش قابل توجه تستوسترون درون‌زا جلوگیری می‌کند. بنابراین، سطح تستوسترون طبیعی با مصرف ترکسترون ثابت می‌ماند و عوارض جانبی مربوط به آن پیش نخواهد آمد. مانند فشار خون بالا، مسمومیت کبدی، ژنیکوماستی و غیره رخ نخواهد داد.

فواید ترکسترون

• افزایش قابل توجه توده عضلانی، کاهش چربی و قدرت
• عوارض جانبی کم
• قانونی

معایب ترکسترون

• عدم وجود تحقیقات کافی برای اثبات علمی نتایج

۳. اکدیسترون (Ecdysterone)

اکدیسترون مشابه با ترکسترون است و این دو ساختار شیمیایی بسیار مشابهی دارند.

تحقیقات بیشتری در مورد اکدیسترون انجام شده است که ما را قادر می سازد تا درک بهتری از ماهیت آنابولیک بالقوه آن (در مقایسه با ترکسترون) داشته باشیم.

تحقیقات در مورد اکدیسترون، در مطالعات حیوانی و انسانی متناقض است و نتایج مثبت و منفی را نشان می‌دهد.

در مطالعه سال ۲۰۰۰ که توسط Syrov, V. N انجام شد، داده‌ها نشان داد که اکدیسترون باعث افزایش وزن قابل توجهی در جوندگان شد، البته کمتر از تورکسترون. این نشان می‌دهد که ترکسترون قوی تر از دو ecdysteroid است.

در سال ۲۰۰۶، اولین مطالعه اکدیسترون انسانی منتشر شد. ۴۵ مرد که تمرین با وزنه داشتند به ۴ گروه تقسیم شدند.

۳ تا از گروه‌ها مواد آنابولیک بالقوه زیر را مصرف می‌کردند:

• اکدیسترون
• متوکسی ایزوفلاوون
• سولفو پلی ساکاریدها
• گروه چهارم دارونما مصرف کردند.

با این حال، نتایج هیچ پیشرفت قابل‌توجهی در هر یک از گروه‌ها هنگام ثبت سطوح سرمی تستوسترون، یک تکرار حداکثر و توده بدون چربی نشان نداد.

با این حال، ۳ سال بعد در سال ۲۰۱۹، دومین مطالعه اکدیسترون منتشر شد.

۴۶ مرد با ۱ سال سابقه تمرین با وزنه به ۳ گروه تقسیم شدند. گروه ۱ دوز متوسط ​​اکدیسترون (۲ قرص ۱۰۰ میلی گرم)، گروه ۲ دوز بالایی از اکدیسترون (۸ قرص ۱۰۰ میلی‌گرم) و گروه 3 دارونما مصرف کردند.

محققان دریافتند که گروه‌هایی که اکدیسترون مصرف می‌کردند، در مقایسه با دارونما، مقدار قابل توجهی توده عضلانی به دست آوردند.

جالب توجه است که گروه اکدیسترون با دوز بالاتر نیز جرم بیشتری نسبت به گروه اکدیسترون با دوز متوسط ​​به دست آورد.

تجزیه و تحلیلی بر روی محتوای مکمل «ecdysterone» انجام شد و محققان هیچ ماده ممنوعه‌ای را در این قرص‌ها پیدا نکردند. با این حال، آنها دریافتند که تنها کسری از اکدیسترون واقعاً در هر قرص وجود دارد.

فقط ۶ میلی گرم اکدیسترون در هر کپسول بود، در مقایسه با ۱۰۰ میلی‌گرمی که روی بطری ذکر شده بود.

بنابراین، نتیجه گیری قطعی از اینکه اکدیسترون باعث کسب نتایج قابل توجه است مشکوک است. با این حال، چنین نتایجی برای محققان کافی بود تا خواستار ممنوعیت اکدیسترون در ورزش شوند:

نتایج ما قویاً گنجاندن اکدیسترون را در لیست مواد و روش‌های ممنوعه در ورزش در کلاس S1.2 «سایر عوامل آنابولیک» پیشنهاد می‌کند.

با این حال، اکدیسترون در حال حاضر در لیست ممنوعه WADA یا سایر فدراسیون‌های ورزشی نیست.

اکدیسترون مطمئناً به تحقیقات بیشتری نیاز دارد تا بتوان آن را به عنوان مکملی با اثرات آنابولیک در نظر گرفت.

مزیت‌های اکدیسترون

• مکمل کاملا طبیعی
• بدون عوارض جانبی
• یک مطالعه نشان داده که موثر است

معایب اکدیسترون

• از نظر علمی به طور قطعی ثابت نشده
• احتمالا کمتر از ترکسترون موثر است

۴. سوماتروپین (HGH – هورمون رشد انسانی)

HGH یک استروئید آنابولیک نیست، اگرچه چندین ویژگی استروئید را تقلید می کند. مانند کاهش چربی، هیپرتروفی عضلانی/قدرت و استقامت.

HGH یک هورمون پپتیدی است که اغلب توسط بدنسازانی که می خواهند بدن خود را به سطح بالاتری برسانند، مصرف می‌شود. نسبت عضله‌سازی و کاهش چربی با استروئیدها متفاوت است. سوماتروپین اثرات لیپولیتیک (چربی سوزی) بیشتری نسبت به آنابولیک (عضله‌سازی) دارد.

بنابراین، HGH ممکن است برای کاهش توده چربی موثرتر از استروئیدهای آنابولیک باشد، اما برای هایپرتروفی عضلانی کمتر موثر است.

علاوه بر این، HGH باعث ایجاد یک «عدم تعادل هورمونی» پس از دوره نمی‌شود، بنابراین PCT (درمان پس از دوره) ضروری نیست.

اگرچه مصرف HGH به شکل مصنوعی باعث کاهش موقتی در سطوح HGH درون‌زا (طبیعی) می‌شود، این هورمون‌ها معمولاً در چند روز پس از دوره بهبود می‌یابند.

در مقابل، آسیب به HPTA بعد از یک دوره استروئیدی می‌تواند باعث کاهش سطح تستوسترون درون‌زا تا چندین هفته یا ماه شود.

مانند استروئیدهای آنابولیک، HGH خطرات مختلفی برای مصرف‌کنندگان دارد، از جمله بیماری قلبی (هیپرتروفی بطن چپ) و افزایش احتمال ابتلا به دیابت نوع ۲.

HGH همچنین ممکن است سرطان‌زا باشد. در واقع اگر بدن شما مستعد سرطان باشد، احتمال زیادی وجود دارد که با مصرف سوما دچار این بیماری شوید. مهم‌ترین سرطان‌هایی که در اثر مصرف سوما ممکن است ایجاد شود:

• سرطان پوست ملانوما
• مری
• مغز
• قلب
• دستگاه گوارش

منطقی است که HGH می‌تواند خطر ابتلا به سرطان را افزایش دهد، زیرا سطح IGF-1 (یک نشانگر برای تشخیص سرطان) را افزایش می‌دهد.

همچنین، HGH می‌تواند به دلیل افزایش چربی احشایی، یک اثر بیرون‌زدگی در شکم ایجاد کند. که باعث ایجاد ظاهری نفخ‌شده در قسمت میانی می‌شود.

استروئیدهای آنابولیک نیز می‌توانند همین ظاهر را در شکم ایجاد کنند. با این حال، کمتر از HGH خواهد بود. این تفاوت را می‌توان به این دلیل به HGH نسبت داد چون باعث نوسانات بیشتر در سطح انسولین و قند خون می‌شود.

HGH در حال حاضر برای استفاده در بدنسازی و ورزش تایید نشده است. بنابراین بدنسازان اغلب آن را از طریق بازار سیاه خریداری می‌کنند. زیرا تجویز توسط پزشک تنها در صورتی امکان پذیر است که سطح درون‌زا از نظر بالینی پایین باشد.

فواید سوماتروپین

• چربی سوزی قابل توجه
• عضله سازی متوسط
• اثرات ضد پیری

مشکلات سوما (HGH)

• افزایش اندازه روده (بزرگ شدن شکم)
• کاربرد آن در بدنسازی ممنوع است (دوپینگ)
• خروج بدنسازان از وضعیت و فرم طبیعی
• عوارض جانبی دیگر مثل مشکلات مفصلی

۵. پاراهورمون یا تست بوستر

اگر یک بدنساز بخواهد ٪۱۰۰ طبیعی بماند و در محدوده قانونی فعالیت کند، می‌تواند از تقویت‌کننده‌های تستوسترون (مثل ZMA، DAA، جینسینگ و …) استفاده کند. این داروها در دسته تست بوستر (افزاینده طبیعی تستوسترون) قرار می‌گیرند.

تحقیقاتی وجود دارد که نشان می‌دهد چنین گیاهان و اسیدهای آمینه‌ها اثرات مثبتی بر سطح تستوسترون دارند. با این حال، بعید است که آن‌ها به اندازه استروئیدها موثر باشند.

ممکن است به ندرت برخی از تقویت‌کننده‌های تستوسترون واقعا موثر باشند و بعد از حدود ۴ تا ۶ هفته مصرف مکمل، ۵ کیلوگرم توده بدون چربی به دست آورید.

با این حال، نباید از پاراهورمون‌ها انتظار داشته باشید به اندازه استروئید موثر باشند. سایر مکمل‌های طبیعی مانند پودرهای پروتئینی، کراتین و BCAA بعید است نتایجی شبیه به استروئید داشته باشند.

فواید پاراهورمون

• کاملا ایمن (بدون عوارض جانبی)
• ۱۰۰٪ طبیعی
• افزایش نسبی سطح تستوسترون به صورت طبیعی

مشکلات پاراهورمون (تست بوستر)

• عضله سازی کم

سوال‌های رایج در مورد جایگزین های استروئید

جمع‌بندی در مورد بهترین جایگزین‌های استروئید

حقیقت این است که اثرات مثبت استروئیدهای آنابولیک بی رقیب است.

سایر مقالات آنلاین ممکن است بیان کنند که مکمل‌های طبیعی مانند کراتین، پروتئین و اسیدهای آمینه تأثیر دارند. اما نتایج آن‌ها با استروئیدها غیر قابل مقایسه است.

SARMها و سوماتروپین احتمالاً نزدیکترین چیز به استروئیدها هستند. تقلید از خواص عضله سازی و چربی سوزی (البته با عوارض جانبی نسبی).

ترکسترون و اکدیسترون به طور بالقوه بهترین گزینه‌ها برای کسانی هستند که می‌خواهند 100٪ طبیعی باقی بمانند.

استروئیدهای آنابولیک ممکن است عوارض جانبی مختلفی داشته باشند. اگر دچار مشکلات سلامتی هستید یا خیلی نگران عوارض جانبی استروئید هستید شاید بخواهید کلا از آن دوری کنید. اما اگر برای رسیدن به اهداف ورزشی خود تصمیم به مصرف استروئید گرفته‌اید باید بدانید که بسیار مهم است استروئیدهای مناسب و به شکل اصولی مصرف کنید.

برای مشاوره با مربی در رابطه با مصرف استروئید یا سایر جایگزین‌های آن می‌توانید روی دکمه زیر کلیک کنید!