پارابولان: عوارض، فواید و نحوه مصرف ترنبولون هگزا هیدروبنزیل کربنات
ترنبولون یکی از مشهورترین و شناخته شده ترین استروئید های آنابولیک در دنیای بدنسازی است. اما این هورمون انواع مختلفی دارد که یکی از آنها پارابولان (ترنبولون هگزا هیدروبنزیل کربنات) است. مانند سایر اشکال ترنبولون، پارابولان یکی از فرمهای اصلاح شده استروئید محبوب دکا دورابولین (ناندرولون) است.
ترن هگزا هیدروبنزیل کربنات با تغییراتی که نسبت به ناندرولون داشته، منجر به ایجاد یک استروئید قدرتمندتر با خواص آنابولیک و آندروژنیک بسیار بالایی شده است.
رتبه پارابولان برای خواص آندروژنیک و آنابولیک ۵۰۰ است؛ در حالی که این رتبه برای تستوسترون معمولی ۱۰۰ است. یعنی ۵ برابر قویتر از تستوسترون معمولی است.
پارابولان را میتوان یک استروئید همه کاره دانست؛ زیرا برای طیف وسیعی از اهداف بدنسازی و تناسب اندام کاربرد دارد.
به دلیل تاثیرات زیاد آن در افزایش حجم خشک بدون احتباس آب، استفاده از آن در دوره های افزایش حجم رایج تر است.
ترن هگزا هیدروبنزیل کربنات، به جز افزایش حجم عضلات، فواید متعدد دیگری دارد که در ادامه به آنها اشاره خواهد شد.
نیمه عمر پارابولان : ۱۴ روز
سلب مسئولیت : این نوشته تنها جنبه آموزشی داشته و برای بالا بردن سطح دانش و آگاهی مخاطبان میباشد. فیتنسیا به هیچ وجه مصرف استروئید ها و هورمونها را به مخاطبان توصیه نمیکند. مصرف خودسرانه هورمونها و سایر داروها، عوارض بسیار شدید و جبران ناپذیری در پی خواهد داشت.
فهرست مطالب
پارابولان (ترنبولون هگزا هیدروبنزیل کربنات) چیست؟
پارابولان یک استروئید آنابولیک بر پایه ناندرولون است و بسیار شبیه به استروئید معروف ترنبولون استات است. در واقع همان ترنبولون است و تنها تفاوت آن در استر متصل به آن است. به همین دلیل با نام ترنبولون هگزا هیدروبنزیل کربنات نیز شناخته میشود.
استر متصل به پارابولان باعث میشود زمان آزاد شدن آن در بدن نسبت به ترنبولون استات طولانیتر باشد. این برای افرادی که تزریقهای مکرر ترن استات را دوست ندارند مناسب است. به جز سرعت آزاد شدن در بدن، با ترنبولون تفاوتی ندارد و نتایج یکسانی از مصرف آنها حاصل میشود.
این استروئید، علاوه بر فوایدی که دارد، دارای چندین عارضه جانبی نیز میباشد که در ادامه با آنها آشنا خواهید شد. شاید برخی از عوارض جانبی پارابولان نگران کننده باشد، اما نکته مثبت این است که این استروئید فعالیت استروژنی ندارد.
این هورمون استروئیدی نه تنها برای بدنسازانی که اهداف افزایش حجم دارند، بلکه برای ورزشکاران رشته فیزیک نیز پرکاربرد است. زیرا این ورزشکاران باید از هرگونه احتباس آب و چرب شدن بدن جلوگیری کنند.
پارابولان مانند سایر فرمهای ترنبولون، یک استروئید همه کاره در نظر گرفته میشود. حتی اگر هدف شما افزایش حجم عضلات نباشد، باز هم احتمالا میتواند به شما کمک کند.
تولید قانونی ترنبولون هگزا هیدروبنزیل کربنات بیش از ۲۰ سال قبل، متوقف شد. نمونههای موجود در بازار در آزمایشگاههای زیرزمینی تولید شدهاند و گاهی اوقات با نامهای مختلفی به بازار عرضه میشوند.
به طور کلی یافتن پارابولان در بازار نسبت به ترنبولون استات سختتر بوده و قیمت بالاتری نیز دارد.
فواید پارابولان
اگر با نتایج حاصل از مصرف ترنبولون آشنا هستید، میتوانید انتظار داشته باشید که پارابولان نیز همان کارها را انجام دهد. این یک استروئید قوی است که به طور قابل توجهی خواص آنابولیک و آندروژنیک بیشتری نسبت به تستوسترون دارد. این شامل اثرات مثبت و منفی میشود.
رشد عضله
پارابولان خواص آنابولیکی ۵ برابر قوی تر از تستوسترون دارد؛ بنابراین میتوانیم انتظار داشته باشیم که باعث رشد قابل توجه عضلات بدون چربی شود.
از آن جایی که ترن هگزا هیچگونه فعالیت آروماتاز ندارد (به استروژن تبدیل نمیشود) این دستاوردها بدون احتباس آب است؛ پس عضلاتی که به دست میآورید کاملاً خشک خواهند بود.
همچنین با توجه به خواص آندروژنیکی بالا، عضلات ظاهری سفت به خود گرفته و به رگ سازی نیز کمک میشود.
استقامت عضلانی
یکی از مزایای کمتر شناخته شده ترنبولون هگزا هیدروبنزیل کربنات این است که استقامت عضلات شما را افزایش میدهد. این به تمرینات بهتر کمک میکند.
با افزایش تعداد گلبولهای قرمز و سطح هورمون IGF-1، اکسیژن بیشتری به ماهیچهها میرسد و در این صورت آن ها میتوانند مدت طولانیتری و با فشار بیشتری فعالیت کنند.
چربی سوزی
هورمونهای استرس مثل کورتیزول باعث کاتابولیسم و تجمع چربی میشوند. پارابولان با مهار هورمون استرس، به چربی سوزی کمک میکند.
هنگامی که با سرکوب هورمون استرس، متابولیسم بهینه شود، بدن به حالت آنابولیک میرود؛ این یعنی افزایش سرعت چربی سوزی.
علاوه بر این، از آن جایی که پارابولان به گیرندههای آندروژن متصل میشود، به طور قابل توجهی لیپولیز (استفاده از چربی به عنوان منبع انرژی) را افزایش میدهد.
از این رو، به طور مستقیم باعث چربی سوزی میشود. در نتیجه میتوان آن را به عنوان یک استروئید مناسب برای دورههای کات نیز به شمار آورد.
نحوه مصرف پارابولان
پارابولان یک استروئید قدرتمند با استر طولانی است؛ یعنی زمان زیادی طول میکشد تا در بدن آزاد شود. از این رو مصرف آن در دوزهای متوسط بسیار موثر است.
مصرف دوزهای بیش از ۳۰۰ میلیگرم در هفته اصلا منطقی و مفید نبوده و میتواند عوارض جانبی شدید در پی داشته باشد. در حالی که مصرف تنها ۱۵۰ میلیگرم در هفته، نتایج شگفت انگیزی دارد.
دوز مصرف برای ورزشکاران مبتدی
بعید است که ورزشکاران مبتدی، انواع ترنبولون را به عنوان اولین استروئید مصرفی انتخاب کنند. با این حال اگر مبتدی هستید و تصمیم جدی گرفتهاید که ترن هگزا هیدروبنزیل کربنات را امتحان کنید، باید با دوز کم شروع کنید و اثرات آن را ارزیابی کنید. به طور کلی محدوده ۱۰۰ الی ۱۵۰ میلیگرم در هفته برای افراد مبتدی مناسب به نظر میرسد.
ورزشکاران نیمه حرفه ای و حرفه ای
دوز مناسب برای ورزشکاران سطح نیمه حرفه ای ۲۰۰-۱۵۰ میلیگرم در هفته میباشد.
ورزشکارانی که به صورت حرفه ای به بدنسازی میپردازند نیز با مصرف ۲۰۰ میلیگرم پارابولان در هفته، شاهد نتایج عالی خواهند بود. اما با این حال، برخی ورزشکاران سخت کوش تمایل دارند تا ۳۰۰ یا حتی ۵۰۰ میلیگرم در هفته نیز مصرف کنند؛ این مقدار میتواند باعث بروز عوارض جانبی بسیار شدید و شاید غیر قابل جبران شود.
زمان بندی مصرف
نیمه عمر طولانی پارابولان باعث شده که مصرف آن در مقایسه با سایر استروئید های تزریقی راحتتر باشد؛ زیرا به تزریق های پی در پی با فاصله زمانی کم نیاز ندارد.
بهترین زمان بندی، ۲ بار در هفته است. یعنی باید دوز کل هفته را به دو قسمت تقسیم کنید و به صورت جداگانه تزریق کنید.
برخی ورزشکاران تمایل دارند تنها یک بار در هفته تزریق را انجام دهند. در این صورت احتمال پایین آمدن سطح هورمون در خون زیاد است. با مصرف دو بار در هفته، اطمینان حاصل میشود که سطح آن همواره در بدن شما حفظ میشود.
طول دوره نیز معمولا ۱۴-۱۰ هفته است.
دوز مصرف برای زنان
درست مثل سایر اشکال ترنبولون، پارابولان نیز دارای خواص آندروژنیکی بسیار شدید است. مصرف حتی دوزهای بسیار کم این استروئید در زنان میتواند باعث بروز صفات مردانه شود.
اکثر زنان ترجیح میدهند به طور کلی از هیچ استروئیدی استفاده نکنند.
ورزشکاران زنی که علی رغم خطرات زیاد، این استروئيد را مصرف میکنند، در صورت مشاهده هرگونه صفات مردانه باید مصرف آن را کاملا قطع کنند. در غیر این صورت، ممکن است مشکلات پیش آمده غیر قابل جبران باشند.
دوره پارابولان
از آن جایی که ترن هگزا به آرامی در بدن آزاد میشود، باید طول دوره مصرف نسبت به سایر استروئید ها طولانی تر باشد. برای اکثر مصرف کنندگان، یک دوره ۱۰ هفته ای میتواند مناسب باشد.
این که دوره تا ۱۴ هفته طول بکشد، غیرعادی نیست.
با توجه به این که زمان زیادی لازم است تا اثرات این استروئید در بدن آشکار شود، ممکن است در یک ماه اول دوره، شاهد تغییرات چشمگیر نباشید.
بنابراین، اگر میخواهید به سرعت و در همان ابتدای دوره شاهد رشد عضلات باشید، پارابولان برای شما مناسب نیست.
در ادامه چند نمونه دوره ترنبولون هگزا هیدروبنزیل کربنات برای سطوح مختلف گفته میشود.
دوره مبتدی پارابولان و تستوسترون
مبتدیان برای رسیدن به حداکثر نتایج، باید برای یک دوره ۱۲ هفتهای آماده شوند. قبل از مصرف پارابولان باید سابقه مصرف سایر استروئید ها را داشته باشید.
حتی ورزشکاران مبتدی هم احتمالا تمایل دارند ترن هگزا را با تستوسترون طولانی استر مثل تست سایپیونات یا انانتات ترکیب کنند. در این حالت، دوز مناسب مصرف به صورت زیر است:
- تست سایپیونات (انانتات) : ۵۰۰ میلیگرم در هفته
- پارابولان : ۱۵۰-۱۰۰ میلیگرم در هفته
استک پارابولان و تستوسترون برای افزایش حجم و عضله سازی مناسب است.
دوره نیمه حرفه ای پارابولان و وینسترول
در این دوره استروئید قدرتمند وینسترول با پارابولان ترکیب شده است. بعد از ۱۲ هفته، در پایان دوره، عضلات شما به حداکثر سفتی و خشکی میرسد.
وینسترول به شدت باعث چربی سوزی شده و از آن جایی که ترن هگزا باعث احتباس آب نمیشود، بدن ورزشکار به شدت خشک میشود. از آن جایی که ترن هگزا و وینسترول باعث سرکوب تستوسترون میشوند، برای حفظ سطح تست در بدن، تستوسترون نیز در دوره گنجانده شده است.
- هفته ۶-۱
- پارابولان : ۲۰۰-۱۵۰ میلیگرم در هفته
- وینسترول خوراکی : ۵۰ میلیگرم در روز
- تستوسترون انانتات : ۱۰۰ میلیگرم در هفته
- هفته ۱۲-۷
- پارابولان : ۲۰۰-۱۵۰ میلیگرم در هفته
- تستوسترون انانتات : ۱۰۰ میلیگرم در هفته
دوره حرفه ای پارابولان، وینسترول و دیانابول
پارابولان برای بدنسازان حرفه ای که سابقه مصرف انواع استروئید ها را دارند و بدن آنها مقاومت کافی دارد، مناسبتر است.
ورزشکاران حرفه ای تجربه و دانش بیشتری در مورد استروئید ها دارند و سطح مقاومت بدنشان را نیز به خوبی ارزیابی کردهاند. پس میتوانند مصرف استروئید ها را مدیریت کنند تا عوارض جانبی به حداقل برسد.
در مورد این که چه ترکیباتی را با ترن هگزا استک کنند نیز احتمالا تجربه و اطلاعات بیشتری دارند.
بولدنون و دیانابول در کنار پارابولان به خوبی جواب میدهند. افزودن تستوسترون به دوره برای جایگزینی تست طبیعی بدن لازم است.
مصرف این ۴ استروئید در کنار هم به مدت ۱۴ هفته، یک دوره حجم حرفه ای است.
- هفته ۶-۱
- دیانابول : ۲۵ میلیگرم در روز
- بولدنون : ۴۰۰ میلیگرم در هفته
- پارابولان : ۳۵۰ میلیگرم در هفته
- تست انانتات : ۲۵۰-۱۰۰ میلیگرم در هفته
- هفته ۱۴-۷
- بولدنون : ۴۰۰ میلیگرم در هفته
- پارابولان : ۳۵۰ میلیگرم در هفته
- تست انانتات : ۲۵۰-۱۰۰ میلیگرم در هفته
وجود دیانابول در ۶ هفته ابتدایی دوره، باعث میشود اثرات دوره به سرعت بروز کند. از آنجایی که دیانابول برای کبد سمی است، از هفته هفتم مصرف آن را قطع کنید. همچنین استفاده از داروهای محافظت از کبد مثل لیو۵۲ یا لیورگل توصیه میشود.
پشته سازی
همانطور که در دوره های گفته شده در بالا مشاهده کردید، ترن هگزا را میتوان با طیف وسیعی از استروئید ها پشته سازی و ترکیب کرد.
در ترکیب استروئید ها با یکدیگر بهتر است از مواردی استفاده کنید که نیمه عمر یکسان یا نزدیک به هم دارند. این باعث میشود داروها اثرات یکدیگر را تقویت کرده و همچنین مدیریت زمان تزریق نیز آسانتر شود.
چه نتایجی با مصرف پارابولان حاصل میشود؟
ترن هگزا هیدروبنزیل کربنات جزو استروئید هایی است که هم برای افزایش حجم و هم برای چربی سوزی مصرف میشود. اما هیچ شکی نیست که برای افزایش حجم و قدرت مناسبتر است.
با خواص آندروژنیک و آنابولیک ۵ برابر قویتر از تستوسترون، جای تعجب نیست که پارابولان را به عنوان بمب افزایش قدرت و حجم معرفی کنیم.
افزایش حجم عضلات بدون احتباس آب، باعث ساخت عضلاتی حجیم و خشک باکیفیت میشود.
عدم احتباس آب باعث شده که پارابولان برای دوره کات، کاهش چربی و آماده شدن برای مسابقات محبوب باشد.
شما میتوانید از دوره پارابولان، عضلات خشک و سخت انتظار داشته باشید. اگر پا را فراتر بگذارید و استروئید های مشهور چربی سوزی مثل وینسترول را به همراه پارابولان مصرف کنید، به کات و خشکی عضلات شگفت انگیزی دست پیدا میکنید.
علاوه بر این، با افزایش استقامت عضلات، میتوانید تمرینات شدیدتر و طولانیتری داشته باشید.
بنابراین دقیقا چه چیزی میتوان از مصرف پارابولان انتظار داشت؟ موارد متعددی تاثیرگذار هستند. دور مصرف، طول دوره، سایر استروئید هایی که در دوره به همراه ترن هگزا مصرف میکنید، رژیم غذایی، سطح تمرینات و ژنتیک روی نتایج موثر هستند.
در هر دوره که شامل یکی از فرمهای ترنبولون باشد، افزایش وزن تا ۹ کیلوگرم دور از انتظار نیست. البته اگر سایر استروئید ها مثل دیانابول را در دوره قرار دهید، افزایش وزن و عضله بیشتر هم خواهد شد.
عوارض جانبی پارابولان
اگر قبلا یکی از اشکال ترنبولون را مصرف کرده باشید و عوارض جانبی آن را حس کرده باشید، عوارض جانبی پارابولان برای شما جدید نخواهد بود.
بدن هر فرد پاسخ متفاوتی به مصرف پارابولان میدهد و نباید تصور کنید که تنها در دوزهای بالا عوارض جانبی بروز خواهند کرد. گاهی اوقات مشاهده میشود که برخی افراد با مصرف دوزهای کم پارابولان شاهد عوارض جانبی شدید هستند و در طرف دیگر، برخی افراد با مصرف دوزهای بیشتر، عوارض جانبی چندانی را تجربه نمیکنند. پس سطح تحمل فرد و نحوه پاسخ وی به استروئید مهم است.
نکته کلیدی در مصرف استروئید ها ایجاد تعادل بین مزایای حاصل از آن و عوارض جانبی است.
در ادامه اصلیترین عوارض جانبی پارابولان که ممکن است بروز کند به شما میگوییم.
عوارض جانبی آندروژنیک
ترنبولون هگزا هیدروبنزیل کربنات یک استروئید شدیدا آندروژنیکی است. پس اگر آن را مصرف کنید، باید منتظر بروز عوارض جانبی آندروژنیکی مثل موارد زیر باشید:
- آکنههای پوستی
- پوست چرب
- ریزش موی سر
- رشد موهای زاید
- کلفت شدن صدا
شدت بروز عوارض جانبی آندروژنیک بین افراد متفاوت است.
زنانی که پارابولان مصرف میکنند شدیدا در معرض خطر هستند. بروز صفات مردانه و یا حتی نازایی اصلا بعید نیست.
تقریباً غیر ممکن است که یک زن از این استروئید مصرف کند و سطحی از مردانگی مانند کلفت شدن صدا یا رشد موهای زاید را تجربه نکند. (حتی در دوزهای پایین)
از آنجایی که پارابولان و تمام انواع ترنبولون دارای چنین اثراتی هستند، زنان به ندرت این استروئید ها را انتخاب میکنند.
ژنیکوماستی
یک مزیت مهم پارابولان این است که فعالیت آروماتاز نداشته و به استروژن تبدیل نمیشود؛ بنابراین شاید فکر کنید باعث بروز عارضههایی مثل ژنیکوماستی نمیشود.
درست است که پارابولان به استروژن تبدیل نمیشود، اما فعالیت پروژستین دارد. یعنی باعث افزایش سطح پرولاکتین و پروژسترون میشود. این هورمونها میتوانند سبب شوند که عوارضی مشابه با عوارض استروژنیک در فرد ظاهر شود. از جمله ژنیکوماستی.
البته در اثر افزایش سطح هورمونهای پرولاکتین و پروژسترون، احتباس آب رخ نخواهد داد و از این جهت نگرانی وجود ندارد.
جهت کنترل این عوارض جانبی باید از داروهای مناسب استفاده کنید. احتمالا برای پیشگیری از ژنیکوماستی، تاموکسیفن یا کلیوفین را مناسب میدانید. اما این که کدام یک از این دو را مصرف کنید، یک بحث مجزا است. حتما مقاله زیر را بخوانید تا متوجه همه چیز شوید.
توصیه میکنیم داروی مناسب را تهیه کنید و آماده مصرف داشته باشید. تنها در صورت بروز نشانههای اولیه ژنیکوماستی مصرف آن را سریعاً شروع کنید.
کلسترول
در مورد تاثیر روی سطح کلسترول، پارابولان جزو استروئید های متوسط است. اما نباید این موضوع را نادیده بگیرید.
این استروئید میتواند سطح LDL را افزایش داده و HDL را کاهش دهد. در نتیجه تعادل ضعیف و نامناسبی بین کلسترول خوب و بد ایجاد میشود.
اگر سابقه مشکلات مربوط به کلسترول دارید، باید در مورد مصرف پارابولان بیشتر فکر کنید و با احتیاط بیشتری عمل کنید.
همه مصرفکنندگان آن باید رژیم غذایی مناسب برای کلسترول در حین دوره داشته باشند. مصرف غذاهای غنی از اسیدهای چرب امگا ۳ یا مکملهای آن بسیار مفید خواهد بود.
فشار خون
ترنبولون هگزا هیدروبنزیل کربنات میتواند روی فشار خون اثر بگذارد. بنابراین اگر مشکلات فشار خون دارید، باید از مصرف پارابولان اجتناب کنید. این استروئید سبب افزایش فشار خون در همه افراد نمیشود اما اگر برای اولین بار آن را مصرف میکنید، فشار خونتان را به طور مرتب در طول دوره کنترل کنید.
سرکوب تستوسترون
پارابولان باعث سرکوب تولید طبیعی تستوسترون میشود یا حتی ممکن به طور کلی تولید آن را متوقف کند. انواع فرمهای ترنبولون، تست طبیعی بدن را سرکوب میکنند. بنابراین حتما به یک پاکسازی بعد از دوره (PCT) نیاز دارید.
علاوه بر این، بهتر است در دورههایی که شامل پارابولان یا سایر فرمهای ترن هستند، یک فرم مناسب از تستوسترون مثل سایپیونات یا انانتات را قرار دهید تا دچار عوارض ناشی از کاهش سطح تست نشوید.
افزایش ضربان قلب
تمام فرمهای ترنبولون میتوانند ضربان قلب را افزایش دهند. تعریق شبانه، بی خوابی و اضطراب از سایر مشکلاتی است که ممکن است فرد دچار آن شود.
این مشکلات برای برخی افراد به وجود میآیند در حالی که برخی دیگر هیچ یک از آنها را تجربه نمیکنند.
با توجه به نیمه عمر طولانی پارابولان، اگر این علائم رخ دهد، زمان نسبتا طولانی طول میکشد تا رفع شوند. به همین دلیل اگر تا به حال ترکیبات ترنبولون را مصرف نکردهاید، بهتر از انواع زود جذب آن مثل ترنبولون استات استفاده کنید تا بتوانید عوارض جانبی آن را روی بدنتان بسنجید.
به دلیل طولانی بودن نیمه عمر ترنبولون هگزا، زمان بیشتری طول میکشد تا بدن را ترک کند؛ پس ممکن است عوارض جانبی مدت زمان بیشتری شما را آزار دهد.
دوره پاکسازی پارابولان
یک دوره پاکسازی بعد از مصرف پارابولان برای به حداقل رساندن سرکوب تستوسترون ضروری است. در بسیاری از موارد تولید تستوسترون طبیعی توسط بدن شدیدا و یا به طور کامل مختل میشود.
اگر در کنار پارابولان از سایر استروئید هایی که باعث سرکوب تست میشوند استفاده کنید، این مشکل حادتر خواهد شد.
به طور خلاصه، پاکسازی بعد از دوره پارابولان ضروری است.
تاموکسیفن سیترات (نولوادکس) یا کلومیفن سیترات (کلوماید) داروهای استاندارد PCT هستند. به دلیل سرکوب شدید تستوسترون توسط پارابولان،شاید لازم باشد HCG را به مدت ۲ هفته و هر هفته ۲۵۰۰ واحد مصرف کنید.
پاکسازی نه تنها به سلامتی، بلکه به حفظ دستاوردهای شما در اثر مصرف پارابولان نیز کمک میکند. تستوسترون پایین منجر به از دست دادن عضله و افزایش چربی میشود. یعنی تمام زحمات شما در دوره را از بین میبرد.
سوالهای رایج در مورد پارابولان
پارابولان (ترن هگزا) نوعی از ترنبولون است که استر طولانی دارد. نیمه عمر آن حدود ۱۴ روز است و به آرامی در بدن آزاد میشود. اثرات آن مشابه با سایر فرمهای ترنبولون است. تنها تفاوت آن، سرعت آزاد شدن در بدن است.
پارابولان نوعی از ترنبولون است. تنها تفاوت آن در استر متصل به آن و سرعت جذب در بدن است. نتایج حاصل از مصرف پارابولان و ترنبولون نیز بسیار شبیه به هم است. برای مصرف پارابولان برخلاف ترن استات، نیازی به تزریقهای مکرر با فاصله زمانی کم نیست.
بسته به این که هدف شما افزایش حجم یا چربی سوزی باشد، پارابولان با استروئید های مختلفی ترکیب میشود. آنادرول، دیانابول، دکا دورابولین، بولدنون و وینسترول چند نمونه از استروئدهای قابل مصرف با پارابولان هستند.
اکثر ورزشکاران تستوسترون را به دوره پارابولان اضافه میکنند. زیرا در دوره، تولید تست توسط بدن کاهش مییابد و از این طریق میتوان آن را جایگزین کرد.
نیمه عمر آن حدود ۱۴ روز است. البته زمان تشخیص پارابولان در تست دوپینگ بیشتر از نیمه عمر آن است. تا ۶-۵ ماه بعد از پایان دوره، ردیابی آن در تست دوپینگ ممکن است.
تمام استروئید ها میتوانند خطرات و عوارض جانبی کوتاه مدت یا بلند مدت داشته باشند. پارابولان میتوان عوارض جانبی آندروژنیک، مشکلات کلسترول و سرکوب تستوسترون داشته باشد.
احتمال بروز عوارض جانبی شدید در اثر مصرف دوزهای سنگین بیشتر است.
فرمهای ترنبولون به طور کلی برای کبد خطرناک نیستند. معمولا استروئید های خوراکی برای کبد سمی هستند. اما با این حال، احتمال وارد آمدن فشار به کبد در اثر مصرف پارابولان بعید نیست. البته در اثر مصرف دوزهای بسیار زیاد.
نتیجه گیری
پارابولان یک استروئيد چند منظوره است که می تواند در دوره افزایش حجم، چربی سوزی، آماده شدن برای مسابقات و افزایش عملکرد به خصوص در مورد استقامت مصرف شود.
افزایش قدرت، خشکی عضلات، رگسازی و افزایش کیفیت عضلات بدون احتباس آب از مزایای بزرگ پارابولان است.