تستوسترون چیست: هر آنچه که باید در مورد تستوسترون بدانید
تستوسترون یکی از مهمترین هورمون‌های بدن برای رشد و ترمیم است. همچنین این هورمون یک درمان پزشکی محبوب برای مردان است. اگر می‌خواهید به طور طبیعی سطح آن را افزایش دهید یا تصمیم به مصرف آن به شکل دارو گرفته‌اید، کورکورانه وارد عمل نشوید! این مقاله توضیحات کاملی در مورد این که تستوسترون چیست و چه کاربردی در بدنسازی دارد به شما ارئه می‌دهد.
تاریخچه تستوسترون
تصور کنید در 1 ژوئن 1889 در یک کنفرانس علمی در پاریس نشسته اید، زمانی که همکار 72 ساله شما، دکتر چارلز براون سکوارد، پیشرفت های معجزه آسایی در استقامت جسمی و ذهنی خود توصیف می‌کند. ابتدا معجونی از خون، مایع منی و بیضه را که از بیضه سگ‌ها و خوکچه هندی استخراج کرده بود به خود تزریق کرد. این ناخوشایند و احتمالا چندش‌آور است… و کمی ترسناک. اما ظاهرا در سال 1889 جالب توجه بوده است.
«اکسیر زندگی» براون سکوارد توسط بیش از 12000 پزشک تا پایان همان سال تجویز شد. با این حال، سال 1935 بود که هورمون مسئول این مزایای قابل توجه ضد پیری، افزایش انرژی و افزایش عملکرد نام خود را گرفت: تستوسترون. در همان سال، هم محقق سوئیسی لئوپولد روزیکا و هم محقق آلمانی آدولف بوتناندت کشف کردند که تستوسترون چیست و چگونه آن را برای تجاری‌سازی ترکیب کنند. بعدا به طور مشترک جایزه نوبل شیمی را برای این دستاورد دریافت کردند.
از آن زمان تاکنون، سلطان هورمون‌ها یکی از بحث برانگیزترین و مورد توجه‌ترین مواد در سلامت، تناسب اندام و ورزش بوده است. اما خوشبختانه دیگر این ماده از بیضه و خون حیوانات استخراج نمی‌شود. بلکه به طور مصنوعی در محیط آزمایشگاهی ساخته می‌شود.
این نوشته فقط برای افزایش آگاهی مخاطبان بوده و مصرف هیچ دارویی را تبلیغ نمی‌کند.
تستوسترون چیست و چطور تولید می‌شود؟
از نظر شیمیایی، تستوسترون یک استروئید است. از نظر بیولوژیکی، این یک هورمون جنسی آندروژنیک (مردانه) است. از نظر قانون، یک ماده کنترل شده در تست دوپینگ و داروی ممنوعه ورزشی است (حداقل در اکثر کشورها).
بدن مردان و زنان (هر دو) تستوسترون تولید می‌کند. به طوری که مردان بالغ سالم و عادی حدود 5 تا 10 میلی‌گرم در روز و زنان بالغ متوسط حداقل ۱۰ برابر کمتر از مردان در روز تولید می‌کنند. در مردان، تقریباً 95 درصد در داخل گروهی از سلول‌های واقع در بیضه‌ها تولید می‌شود و زنان نیز تا 50 درصد این هورمون را در غدد جنسی مربوطه یعنی تخمدان‌ها تولید می‌کنند. غدد فوق کلیوی که در بالای کلیه‌ها قرار دارند نیز منبع کوچکی برای تولید آن در مردان هستند اما نقش مهمی در زنان دارند.
بدن به روش‌های دیگری نیز این هورمون را تولید می‌کند. این هورمون از د هیدرو اپی آندروسترون (DHEA) در بافت‌ها تبدیل می‌شود. معمولا در زنان اینطور است، اما تنها کسری از تستوسترونی که بدن شما تولید می‌کند، بر غلظت آزاد در خون تأثیر می‌گذارد.
سطح عادی و طبیعی تستوسترون چقدر است؟
سطح تستوسترون بدن شما در طول روز در نوسان و تغییر است. در مردان، غلظت آن در صبح بیشتر است، اما به تدریج در طول روز کاهش می‌یابد. تولید طبیعی تستوسترون تا حد زیادی توسط انفجارهای ریتمیک هورمون دیگری که هر 1 تا 3 ساعت یکبار ترشح می‌شود کنترل می‌شود – هورمون آزاد کننده گنادوتروپین (GnRH).
جدا از این نوسانات، در اواخر نوجوانی و مردان جوان (39-19 سال)، میانگین محدوده سالم تستوسترون کل بین 264-916 نانوگرم در دسی لیتر است. برای زنان بالای 19 سال، این میزان 8 تا 60 نانوگرم در دسی لیتر است. از این مقدار، تنها حدود 25 درصد به عنوان «فعال بیولوژیکی» در نظر گرفته می‌شود. فقط 2-3 درصد به عنوان تستوسترون آزاد وجود دارد و بقیه به صورت آزادانه به آلبومین متصل است. باقیمانده آن به پروتئینی به نام گلوبولین باندینگ هورمون سرم (SHBG) متصل است.
استروژن‌ها SHBG را در بدن افزایش می‌دهند، در حالی که تستوسترون و سایر آندروژن‌ها معمولا SHBG را کاهش می‌دهند. بنابراین، ممکن است که سطح هورمون تست کلی بدن شما در محدوده سالم و نرمال باشد، اما اگر درصد بالایی به SHBG محدود شود، سلامت هورمونی شما و توانایی رشد بافت‌های عضلانی شما برای پاسخ به این هورمون بسیار کاهش می‌یابد.
تست طول انگشت تستوسترون چیست؟ یک روش کمتر پیچیده، اما همچنان به طرز شگفت‌آوری معتبر برای ارزیابی اینکه آیا با سطوح تستوسترون بالاتر و حساسیت بیشتری به گیرنده آندروژن متولد شده‌اید، نگاه کردن به دست راست است.
دست خود را صاف روی میز قرار دهید، ببینید آیا انگشت حلقه شما به طور قابل توجهی بلندتر از انگشت اشاره است؟ اگر اینطور است، پس در طول رشد در معرض تستوسترون بیشتری قرار گرفته‌اید و گیرنده‌های آندروژن شما به خوبی کار می‌کنند.
تستوسترون چه کار می‌کند؟
تستوسترون می‌تواند به طور غیر فعال وارد سلول‌ها شود – مانند روحی که از دیوار عبور می کند – و به گیرنده‌های آندروژنی که مستقیما روی هسته سلول عمل می‌کنند، متصل شود. همچنین می‌تواند به عنوان یک پروهورمون در غدد و بافت‌های جنسی مانند پوست، فولیکول‌های مو و چربی عمل کند. به عنوان مثال، هنگامی که آنزیم 5-آلفا ردوکتاز وجود دارد، مانند پروستات یا پوست، تستوسترون به آندروژن قوی‌تر، دی هیدروتستوسترون (DHT) تبدیل می‌شود.
در بافت چربی، آنزیم آروماتاز تستوسترون را به استروژن-استرادیول تبدیل می‌کند. به عبارت دیگر، هرچه بافت چربی بیشتری داشته باشید، بدن شما می‌تواند استروژن بیشتری ایجاد کند. در برخی موارد، هر دو اتفاق می‌افتد: تستوسترون مستقیما روی یک بافت عمل می‌کند، اما با تبدیل شدن به متابولیت آندروژن یا استروژن به عنوان یک پروهورمون نیز عمل می‌کند.
اثرات تستوسترون در بزرگسالان چیست؟ از جمله:
- عضلات: سنتز پروتئین را افزایش داده و توده عضلانی و قدرت را افزایش می‌دهد.
- چربی بدن: جذب چربی را مسدود کرده و تعداد گیرنده‌های بتا آدرنرژیک چربی‌سوز را افزایش می‌دهد.
- مغز: شناخت، حافظه و میل جنسی را افزایش داده و بر احساسات و شرایط روحی و روانی فرد تأثیر می‌گذارد.
- قلب: جریان خون و برون‌ده قلب را افزایش می‌دهد.
- استخوان: تولید گلبول‌های قرمز و رشد استخوان را افزایش داده و تراکم استخوان را حفظ می‌کند.
- اندام جنسی مردانه: از تولید و زنده ماندن اسپرم حمایت کرده و رشد آلت تناسلی و عمکلرد نعوظ را تقویت می‌کند.
- پوست: از تولید کلاژن حمایت کرده و موها را تقویت می‌کند.
- کلیه‌ها: اریتروپویتین (EPO) تولید می‌کند که تولید گلبول‌های قرمز را تحریک می‌کند.
علاوه بر این، فاکتور رشد شبه انسولین (IGF-1) را افزایش می‌دهد. سطح تستوسترون سالم با سلامت و عملکرد سیستم ایمنی، نرخ مرگ و میر پایین‌تر، و کاهش چربی بدن و افزایش سرعت متابولیسم مرتبط است.
دقت کنید فواید ذکر شده در بالا مربوط به سطوح طبیعی و سالم تستوسترون است. اگر به هر دلیلی سطح تستوسترون کمتر از حالت نرمال یا بیشتر از آن شود، می‌تواند سلامت فرد را به خاطر بیاندازد.
در مردانی که این هورمون را با سطوح پایین دارند، نشان داده شده است که مکمل این هورمون (یعنی مصرف خارجی) باعث بهبود انرژی، توده عضلانی، میل جنسی، عملکرد جنسی و تراکم مواد معدنی استخوان می‌شود و چربی بدن، افسردگی و مشکلات دستگاه ادراری را کاهش می‌دهد. همچنین تحقیقاتی وجود دارد که نشان می‌دهد مصرف «ژل تستوسترون» یک بار در روز توسط بیماران فیبرومیالژیا می‌تواند یک درمان موثر در برابر درد مزمن باشد.
تاثیر تستوسترون بر چربی و وزن چیست؟
باعث افزایش چربی و افزایش وزن، کاهش مصرف کالری، افزایش شیوع اختلالات گلوکز خون و عدم حساسیت به انسولین می شود و بر شرایط متابولیک بدن تأثیر منفی می‌گذارد. در زنان، تستوسترون بالا به طور غیرعادی اثرات منفی بسیار جدی و مهم دارد.
در مجموع و در هر دو جنس، تستوسترون مستقیما در سیستم عصبی مرکزی شما (مغز و نخاع) برای تنظیم متابولیسم عمل می‌کند و بر میزان کالری سوزی بدن و حفظ سطح گلوکز خون سالم تأثیر می‌گذارد.
به عنوان مثال، وقتی 200 میلی‌گرم تستوسترون انانتات تجویزی فقط یک بار در هفته به مدت شش ماه تزریق شد، در مردان 21 تا 37 ساله که سالم بودند اما ورزش نمی‌کردند، سطح تستوسترون 91.1 درصد افزایش یافت. توده عضلات بدون چربی به طور همزمان 9.6 درصد افزایش یافت و چربی بدن 16.2 درصد کاهش یافت.
نتایج 59 مطالعه با بیش از 5000 نفر به این نتیجه رسیدند که بزرگسالان جوانتر مبتلا به اختلالات متابولیک بیشترین کاهش گلوکز خون را در پاسخ به استفاده از این هورمون تجویزی دریافت می‌کنند. مطالعات همچنین به این نتیجه رسیدند که مصرف آن به طور قابل توجهی توده عضلانی بدون چربی را افزایش می‌دهد، چربی بدن را کاهش می‌دهد و بدن را نسبت به انسولین حساس‌تر می‌کند. داده‌های حاصل از همین مطالعات نشان می‌دهد که بدون تغییر در ورزش یا رژیم غذایی، فقط اضافه کردن تستوسترون می‌تواند توده چربی بدن را حدود ۵ الی ۶ کیلوگرم در دو سال کاهش دهد.
مطالعاتی که شامل بیش از 1000 بزرگسال سالم بود، اثرات مشابهی را گزارش کرده‌اند، با کاهش معمولی 6.2 درصدی در چربی بدن و 2.7 درصد افزایش در توده بدون چربی بدن در پاسخ به مصرف تستوسترون تجویزی. بیشترین تأثیرات ناشی از افزایش متابولیسم چربی و گلوکز و افزایش توده عضلانی است.
تستوسترون چگونه بر عملکرد عضلات ورزشکار تأثیر می‌گذارد؟
اگرچه بسیاری از مزایای تستوسترون تولید شده در بدن شما در نتیجه تبدیل آن به آندروژن یا استروژن قوی‌تر آن رخ می‌دهد، اما در ماهیچه‌ها اینطور نیست. مستقیما برای تحریک رشد عضلانی عمل می‌کند، به همین دلیل است که به آن استروئید آنابولیک می‌گویند – حتی زمانی که بدن شما این هورمون را می‌سازد.
اثرات تستوسترون برای افزایش حجم عضلات چیست: نظریه رایج این است که تعداد سلول‌های پیش‌ساز فیبر عضلانی را فعال کرده و افزایش می‌دهد. پس از فعال شدن، این سلول‌های پیش‌ساز می‌توانند در فیبرهای عضلانی موجود گنجانده شوند تا آنها را بزرگتر کنند (هایپرتروفی). همچنین این سلول ها می‌توانند با هم ترکیب شوند و خودشان فیبرهای عضلانی جدیدی را تشکیل دهند (هایپرپلازی).
علاوه بر این، تعداد مراکز کنترل – هسته‌ها (میونوکلئوس)) را که در یک فیبر عضلانی وجود دارد افزایش می‌دهد. در نتیجه تعداد گیرنده‌های آندروژن موجود را که تستوسترون می‌تواند به درون ماهیچه متصل کند، افزایش می‌دهد. هنگامی که با تمرین، که حساسیت گیرنده‌های آندروژن را افزایش می‌دهد، و مصرف اسیدهای آمینه ضروری برای حمایت از سنتز پروتئین ترکیب می‌شود. در نتیجه، عضلات و عملکرد آنها به طور قابل توجهی تقویت می‌شود.
همچنین ضد کاتابولیک است زیرا توانایی هورمون‌های کاتابولیک مانند کورتیزول را برای اتصال به گیرنده‌های اولیه خود مسدود می‌کند. بنابراین، هم یک استروئید آنابولیک و هم ضد کاتابولیک است. این امر آن را برای ساخت و حفظ توده عضلانی و برای ریکاوری سریع ورزش بسیار کاربردی و مفید می‌کند.
تستوسترون چگونه عضلات را قوی‌تر می‌کند: تا همین اواخر، تصور می‌شد که تنها با افزایش اندازه عضلات، قدرت را افزایش می‌دهد. با این حال، نشان داده شده است که میزان کلسیم آزاد شده در سلول را افزایش می‌دهد، که می‌تواند نیروی انقباضات عضلانی را افزایش دهد. به طور مشابه، در یک مطالعه اخیر روی جوندگان، DHT به طور مستقیم باعث تحریک خروجی نیروی انقباض عضلانی تا 24-30 درصد در فیبرهای عضلانی قدرتی و استقامتی می‌شود.
چگونه استقامت را افزایش می دهد: مردم فقط به فواید عضله‌سازی و ریکاوری علاقه ندارند. تستوسترون EPO را افزایش می‌دهد که باعث تحریک رشد گلبول های قرمز می‌شود. گلبول‌های قرمز بیشتر به معنای ظرفیت حمل اکسیژن بیشتر در خون و عضلات در حال کار است. حتی نشان داده شده است که تزریق تستوسترون به جوندگان بالغ باعث افزایش تعداد میتوکندری (کارخانه تبدیل چربی به انرژی در سلول) و بهبود عملکرد میتوکندری می‌شود. اگر همین امر در انسان نیز اتفاق بیفتد، می‌تواند تأثیر عمیقی بر عملکرد داشته باشد و یکی از حوزه‌های اصلی مورد علاقه برای تحقیقات ضد پیری است.
چگونه عملکرد ورزشی را افزایش می دهد: تا زمانی که سطح تستوسترون در محدوده نرمال باشد، به نظر نمی رسد که سطح تستوسترون عملکرد ورزشی در مردان را تحت تاثیر قرار دهد. خون جمع‌آوری‌شده از صدها ورزشکار دوومیدانی مرد و زن المپیکی که در مسابقات قهرمانی جهانی 2011 و 2013 شرکت کردند، نشان داد که در مردان، فعالیت‌های دوی سرعت باعث افزایش قابل‌توجه تستوسترون زیستی در دسترس می‌شوند، در حالی که پرتاب‌ها آن را کاهش می‌دهند. در هیچ یک از این دو مورد، نحوه عملکرد واقعی آنها را پیش بینی نکرد.
از سوی دیگر، در زنان، آن‌هایی که بالاترین میزان تستوسترون آزاد را در دوی 400 متر و با مانع، دوی 800 متر، پرتاب چکش و خرک با چوب داشتند. با اختلافی بین 1.8 تا 4.5 درصد از رقبای با تستوسترون کم، بهتر عمل کردند.
اثرات تستوسترون بر سلامت جنسی چیست؟
علاوه بر نقش آن در رشد جنسی و باروری مردان، مصرف این هورمون تقریبا به طور قطعی برای بهبود عملکرد جنسی در مردانی که بدنشان این هورمون را به مقدار کافی تولید نمی‌کند، موثر است. محققان فواید تستوسترون بر عملکرد جنسی مردان را در پنج مورد اصلی خلاصه کرده‌اند:
- فیزیولوژیک: اکسید نیتریک و جریان خون را تحریک می کند.
- ساختاری: کمک می‌کند تا آلت تناسلی مرد به درستی کار کند.
- عصبی: بافت‌های درگیر و جریان تکانه‌های مورد نیاز برای فعالیت جنسی را بهبود می‌بخشد.
- آنتاگونیست: آنزیمی را مسدود می‌کند که در غیر این صورت باعث از دست دادن نعوظ در مرد می‌شود.
- حمایتی: به مقابله با اثرات نامطلوب بر عملکرد جنسی که در چاقی، دیابت و پیری شایع است، کمک می‌کند.
اگرچه مصرف این هورمون با دوز بالا می‌تواند باعث ناباروری شود، درمان با آن با دوز بالا تنها حدود 70 تا 90 درصد به‌عنوان نوعی از پیشگیری از بارداری مردانه مؤثر است. گفته می‌شود نسبت به استفاده از داروهای ضد بارداری خوراکی توسط زنان مؤثرتر است. اگرچه باروری معمولا ظرف چند ماه یا چند سال پس از قطع استفاده از تستوسترون در مردان به حالت عادی باز می‌گردد، اما استفاده طولانی مدت از آن می‌تواند باعث ناباروری دائمی شود.
یک مطالعه نشان داد که تستوسترون کل و آزاد، و همچنین پیش‌ساز استروئیدی آدرنال آن، DHEA-S (شکل سولفاته)، در زنانی که میل جنسی، برانگیختگی و توانایی کم ارگاسم دارند، به طور قابل توجهی کمتر است. وقتی در نظر بگیرید که 43 درصد از زنان 18 تا 59 ساله اختلال عملکرد جنسی قابل توجهی دارند و 27 تا 32 درصد زنان میل جنسی پایینی دارند.
در مجموع، تحقیقات در زنان با میل جنسی کم یا در دوران یائسگی از استفاده ایمن و مؤثر از تستوسترون درمانی برای افزایش میل جنسی، فعالیت، لذت و ارگاسم حمایت می کند، که تنها عارضه جانبی قابل توجه آن افزایش آکنه است.
تستوسترون بر مغز چه تأثیری می‌گذارد؟
رایج‌ترین اثرات تستوسترون بر مغز چیست؟ این است که رفتارهای سلطه اجتماعی و تصمیم‌گیری‌های پرخطر را افزایش می‌دهد. هر چه میزان آن در دوران رشد جنین و سپس در دوران بلوغ و نوجوانی بیشتر باشد، احتمال اینکه آن فرد باهوش باشد، اما فاقد مهارت‌های اجتماعی خاصی مانند همدلی یا خویشتن داری باشد، بیشتر می‌شود. آنها همچنین ممکن است تهاجمی‌تر عمل کنند.
هم تحقیقات انسانی و هم حیوانی نشان داده است که پرخاشگری با ترشح بیشتر تستوسترون در دوران نوجوانی افزایش می‌یابد (از بلوغ شروع می‌شود و در اکثر مردان و زنان تا حدود 27 سالگی به پایان می‌رسد). هنگامی که توسط بزرگسالان استفاده می‌شود، به نظر نمی‌رسد که چنین باشد.
به طور کلی، به نظر می رسد مردان، اما نه زنان، با سطوح بالاتر تستوسترون طبیعی، حافظه بهتری دارند. این امر باعث شده است که برخی از محققان مطالعه کنند که آیا ممکن است بین تستوسترون پایین و خطر بیشتر زوال عقل یا بیماری آلزایمر ارتباط وجود داشته باشد. هنگامی که برای مردان مسن با یا بدون تستوسترون پایین و دارای اختلال یا عدم عملکرد مغزی، تستوسترون پزشکی تجویز شده است. به نظر می‌رسد که بهبود عملکرد مغز از ارتباط بین این هورمون و بیماری‌های شناختی مرتبط با افزایش سن حمایت می‌کند.
تمرینات قدرتی چه تأثیری بر سطح تستوسترون می‌گذارند؟
به طور کلی، تمرین با وزنه با حجم بالاتر که با شدت بالاتر از آستانه فعلی شما انجام می‌شود، تولید آن را تحریک می‌کند.
اگر معمولا با انجام 5 ست 5 تکراری پرس سینه، با 2 دقیقه استراحت بین ست‌ها خسته می‌شوید، کاهش وزنه به طوری که با 10 تا 12 تکرار در هر ست خسته شوید می‌تواند حجم تمرین شما را افزایش داده و ترشح تستوسترون را تحریک کند.
همین رویکرد را می‌توان برای دوچرخه‌سواری یا دویدن، یا انجام تمرینات تناوبی با شدت بالا به کار برد: برای تولید تستوسترون بیشتر، در زمان کمتر کار بیشتری انجام دهید. با این حال، هنگامی که بدن شما سازگار شد، باید به ایجاد تغییرات ادامه دهید وگرنه دیگر آن را تحریک نمی‌کنید. به عبارت دیگر، اگر می‌خواهید افزایش تستوسترون را با تمرینات خود ادامه دهید، باید حجم کل یا نسبی تمرین را افزایش دهید.
تحقیقات همچنین نشان می‌دهد که اگر در اواخر روز در مقایسه با صبح تمرین کنید، پاسخ بهتری خواهید داشت. با این حال، این تأثیر احتمالا بیشتر مربوط به داشتن سطوح بالای تستوسترون در صبح است، بنابراین احتمالا فضای کمی برای تغییر وجود دارد. بهترین توصیه در اینجا این است که هر زمان که سطح انرژی و تمرکز شما از توانایی شما برای تمرین با بیشترین شدت حمایت می کند، تمرین کنید.
طرز تفکر و سبک زندگی چگونه بر سطح تستوسترون تأثیر می گذارد؟
تستوسترون بی‌دلیل «پادشاه هورمون‌ها» نامیده نمی‌شود! رقابت‌های ورزشی، برنده شدن، احساس برنده بودن، دستیابی به بهترین‌های شخصی، یا فقط در موقعیت تسلط می‌توانند تستوسترون را افزایش دهند.
صرفا تمایل به برنده شدن در یک رقابت به این معنی نیست که سطح این هورمون را افزایش خواهید داد. بلکه باید از آن دسته افرادی باشید که دارای اعصاب فولادی هستند. تحت فشار قرار گرفتن در موقعیت های استرس‌زا و تولید مقدار زیادی کورتیزول، پاسخ تستوسترون شما را کاهش می‌دهد. به عنوان مثال، داشتن اعتماد به نفس و داشتن روحیه خوب قبل از مسابقه تنیس با سطوح بالاتر تستوسترون مرتبط بود. پیروزی در مسابقه باعث تحریک بیشتر آن شد. آزمایش مشابهی در مبارزان جودو نتایج یکسانی را نشان داد.
عادت به سیگار کشیدن بسیار زیاد در طول روز، فعالیت SHBG را افزایش می‌دهد؛ در نتیجه تستوسترون موثر را کاهش می‌دهد.
چگونه سطح تستوسترون بدن را در محدوده طبیعی و سالم حفظ کنیم؟
در مردان، با افزایش سن، میزان ترشح طبیعی تستوسترون کاهش می‌یابد. مقدار کل آن کاهش یافته و SHBG افزایش می‌یابد (یعنی تستوسترون موجود زیستی کاهش می‌یابد). پس از رسیدن به بلوغ بزرگسالی یعنی حدود ۳۰ سالگی، با گذشت هر دهه از عمر، سطح ترشح آن کاهش خواهد یافت. در این مورد شما کار خاصی نمی‌توانید انجام دهید. اما می‌توانید بسیاری از زمینه‌های دیگر زندگی خود را برای تولید تستوسترون بهینه کنید.
نوشیدن مشروبات الکلی را محدود (متوقف) کنید
مصرف بیش از حد الکل تأثیر منفی بر این هورمون عضله ساز دارد. به طور کلی مشروبات الکلی یکی از اصلی‌ترین دشمن‌های بدنسازی و سلامت عمومی بدن هستند. برخی از اثرات منفی آن عبارتند از : کاهش تستوسترون کل، افزایش استروژن، تخریب کبد و …
استرس را کنترل کنید
استرس شدید روحی یا جسمی، از جمله تمرین بیش از حد، تستوسترون کل را کاهش می‌دهد و نسبت آنابولیک به کاتابولیک را کاهش می‌دهد. استرس حاد، مانند تمرینات سنگین و با حجم زیاد، اثر معکوس دارد.
در رژیم غذایی زیاده روی نکنید
برای حفظ سطح تستوسترون در اوج خود، باید از رژیم غذایی طولانی مدت و شدید کم کالری، «رژیم های گرسنگی» یا روزه‌داری شدید اجتناب کنید.
آنچه ممکن است متناقض به نظر برسد این است که سطح تستوسترون خون به شدت در پاسخ به خوردن کاهش می‌یابد. آنچه محتمل است این است که انواع خاصی از چربی ها و پروتئین گیرنده‌های آندروژن را در عضله افزایش می‌دهند، در نتیجه تستوسترون بیشتری را از گردش خون خارج می‌کنند زیرا این هورمون توسط ماهیچه‌ها برای تحریک سنتز پروتئین و متابولیسم گلوکز جذب می‌شود.
یک شیک پروتئین بعد از تمرین داشته باشید
تحقیقات منتشر نشده از دانشگاه آبرن، نشان داده است که پروتئین وی، به طور قابل توجهی مقدار تستوسترون انتقال یافته به سلول‌های عضلانی را پس از اندازه‌گیری شش ساعته افزایش می‌دهد. ورزش و مصرف مکمل وی بعد از تمرین.
در تمرین استقامتی زیاده روی نکنید. همچنین نشان داده شده است که تمرینات استقامتی شدید و مزمن باعث کاهش مداوم و قابل توجه این هورمون می‌شود. با این حال، ورزش استقامتی متوسط تأثیر کمی بر تستوسترون دارد یا هیچ تأثیری ندارد. به طور کلی، با افزایش فاصله کلی و مصرف انرژی از تمرینات استقامتی، تستوسترون کاهش می‌یابد.
درصد چربی بدنتان را پایین نگه دارید
مطالعات روی دوقلوهای همسان نشان می‌دهد که افزایش چربی بدن منجر به کاهش قابل‌توجه تستوسترون کل و در دسترس زیستی، DHT پایین‌تر و استروژن‌های در گردش بالاتر به دلیل افزایش آروماتیزه شدن می‌شود.
عادت‌های سبک زندگی کاهش دهنده سطح تستوسترون چیست؟
چند عامل دیگر سبک زندگی بر سطح تستوسترون تأثیر می‌گذارند، البته نه لزوما به روش‌هایی که می‌توانید یا باید تلاش کنید.
اقدامات جلوگیری از باروری: اگر یک زن هستید و از روش خوراکی ضدبارداری استفاده می‌کنید، احتمالا سطح تستوسترون کمتری نسبت به زمانی که قرص مصرف نکرده‌اید، خواهید داشت. ازدواج و بچه‌دار شدن نیز می‌تواند باعث کاهش تستوسترون در زنان شود. حتی عمل ساده پرورش نوزادی که گریه می‌کند نیز باعث کاهش آن در اکثر زنان می‌شود. همانطور که فرزندان شما بزرگتر می‌شوند، اثرات کاهش تستوسترون آنها روی شما باید کاهش یابد.
در برخی مطالعات (نه همه) به نظر می‌رسد که مردان نیز از این تأثیر مصون نیستند. مردان مجرد معمولا دارای بالاترین میزان تستوسترون هستند. در حالی که مردانی که در یک رابطه متعهد هستند تستوسترون بدنشان کاهش می‌یابد. متاهل بودن می‌تواند تستوسترون را حتی بیشتر کاهش دهد.
من فکر نمی‌کنم این فقط یک چیز مردانه باشد. اگرچه ازدواج و داشتن فرزندان خردسال در مقایسه با همسالان مجرد یا متاهل که فرزندان بزرگتر دارند، باعث کاهش تستوسترون در زنان می‌شود. داده‌های مربوط به زنان دارای فرزند خردسال نشان می‌دهد که آن‌هایی که همسر دارند سطح تستوسترون بالاتری دارند.
ورزش تماشاگران: تماشای پیروزی یا باخت تیم مورد علاقه‌تان در یک مسابقه، تستوسترون را تحریک می‌کند، دقیقا به همان روشی که شما شخصا برنده یا بازنده می‌شوید.
اضطراب، بیماری و آسیب‌دیدگی: اضطراب می‌تواند تولید تستوسترون شما را کاهش دهد. جراحات، بیماری‌های جدی و جراحی‌ها نیز باعث کاهش تستوسترون می‌شوند. این منجر به برخی از مطالعات شده است که اثرات مفیدی را در بهبودی پس از جراحی‌های ارتوپدی و زیبایی نشان می‌دهند که تستوسترون تجویز می‌شود و قبل از جراحی شروع می‌شود.
قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی: بسیاری از مواد شیمیایی مصنوعی و طبیعی آروماتاز تستوسترون به استروژن را افزایش می‌دهند. همچنین گیرنده‌های تستوسترون و آندروژن را کاهش می‌دهند. به عنوان مثال، تقریبا تمام مواد شیمیایی مورد استفاده برای جلوگیری از قرار گرفتن در معرض اشعه ماوراء بنفش نشان داده است که تولید تستوسترون را کاهش می‌دهند. موادی که معمولا در اسپری‌های حشره‌کش استفاده می‌شوند، و همچنین پلاستیک‌ها، رزین‌ها و سایر ترکیبات اتصال‌دهنده مورد استفاده در همه چیز، از لباس گرفته تا ظروف، رنگ‌ها، و سایر اقلام رایج خانگی، همگی می‌توانند سطح تستوسترون شما را به درجات مختلف تخریب کنند.
علائم و نشانه‌های کمبود تستوسترون چیست؟
یکی از مهمترین سوالیهایی که مطرح می‌شود این است که علائم پایین بوده سطح تستوسترون چیست؟ این‌ها برخی از رایج‌ترین علائم تستوسترون پایین هستند:
برای مردان و زنان:
- خستگی
- افسردگی
- از دست دادن میل جنسی
- از دست دادن لذت از رابطه جنسی (به ویژه برای زنان)
- ناتوانی در تمرکز
- از دست دادن توده عضلانی یا قدرت
- کاهش حس خوب و شادی
- کاهش موهای بدن
- افزایش چربی بدن
- تغییر در خلق و خو
- افزایش پرخاشگری
- اختلال خواب
فقط در مردان:
- مشکلات در ایجاد یا حفظ نعوظ
- عدم وجود نعوظ صبح یا شب
- گرگرفتگی
- بزرگ شدن بافت سینه (ژنیکوماستی)
نحوه درمان تستوسترون پایین چیست؟
تستوسترون نسخه‌ای را می‌توان به صورت تزریقی، از طریق پوست با استفاده از رول و ژل، در زیر پوست به‌عنوان یک کپسول آهسته رهش کاشته شده، به صورت استنشاقی در مجرای بینی اسپری کرد، یا با مکیدن قرص جذب می‌شود. البته دو شکل تزریقی و خوراکی رایج‌تر از سایر موارد هستند.
محدودیت‌های مصرف تستوسترون چیست؟ این هورمون نباید توسط زنانی که باردار هستند یا می خواهند باردار شوند یا شیرده هستند استفاده شود. همچنین معمولا باید مردان سالمی که سعی در پدر شدن دارند یا سابقه خانوادگی سرطان‌های پاسخ‌دهنده به آندروژن دارند، از آن اجتناب کنند.
عوارض جانبی احتمالی مصرف هورمون تستوسترون چیست؟
شایع‌ترین عوارض جانبی احتمالی مصرف تستوسترون تجویزی افزایش آکنه، درد یا تورم محل تزریق و ژنیکوماستی (در مردان) است. پرخاشگری، که معمولا تصور می‌شود در پاسخ به استفاده از تستوسترون رخ می‌دهد، در واقع بسیار نادر است، اما می‌تواند در برخی از کاربران رخ دهد.
نگرانی‌ها مبنی بر اینکه درمان با تستوسترون خطر حملات قلبی یا سایر خطرات قلبی عروقی را افزایش می‌دهد نیز اغراق آمیز شده است. یک بررسی آماری اخیر از ۳۰ مطالعه در مردان، هیچ ارتباط معناداری بین مصرف تستوسترون و افزایش حمله قلبی، سکته مغزی، یا میزان کلی مرگ و میر گزارش نکرد. در عوض برعکس آن مشخص شده است! تستوسترون پایین خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی عروقی و مرگ زودرس را افزایش می‌دهد.
همچنین هنوز ثابت نشده است که سطح بالای تستوسترون طبیعی و یا افزایش آن با دارو، خطر ابتلا به سرطان پروستات را در مردان سالم به طور قطعی افزایش دهد. اما اگر فرد از قبل دچار سرطان پروستات باشد، افزایش سطح تستوسترون پیشرفت بیماری را تسریع می‌کند.
عوارض جانبی مصرف بیش از حد تستوسترون چیست؟ وقتی با دوز بالا و متابولیت‌های زیاد آن به طور غیرقانونی استفاده می‌شود، مانند سوء استفاده از استروئیدهای آنابولیک، همه شرط‌ها و فرضیه‌های ذکر شده باطل می‌شوند. سکته‌های مغزی، آمبولی‌ها و بیماری‌های قلبی عروقی، مانند مرگ ناگهانی، و بیماری‌های کبدی و کلیوی احتمال بیشتری دارند.
در زنان، آکنه، عمیق شدن غیرقابل برگشت صدا، طاسی، افزایش موهای صورت، بزرگ شدن اندام های جنسی، کاهش اندازه بافت سینه، افسردگی و ناباروری گزارش شده است. در مردان بالغی که از استروئیدهای آنابولیک سوء استفاده می کنند، آکنه، طاسی، ناباروری دائمی، ژنیکوماستی، از دست دادن میل جنسی، اختلال نعوظ، کوچک شدن بیضه‌ها و تعریق زیاد همگی از عوارض جانبی گزارش شده‌اند. اگرچه افزایش سرطان بیضه گزارش نشده است.
